01/09/2023 Cuma Köşe yazarı A.U

Bağdat evliyâsının büyüklerinden Mârûf-i Kerhî hazretleri; abdesti bozulunca hemen tâzeler, bir an bile abdestsiz durmak istemezdi.

Dicle kenarında uyudu bir gün.

Uyanınca teyemmüm etti.

Yanındakiler gördü.

Ve ona sordular ki:

“İşte Dicle efendim, su varken niçin teyemmüm ettiniz?”

Merak etmişlerdi.

Mübârek zât onlara;

“Dicle'ye kadar ömrüm var mı bakalım. Zîra ecel âni gelir” buyurdu.

Ve ekledi:

"Dicle'ye, teyemmüm alıp da gideyim" diye düşündüm. "Bu arada ölürsem, abdestsiz ölmeyeyim" dedim.

● ● ●

Bir gün de Ramazan-ı şerîf hâricinde “nâfile oruca” niyetlenmiş olarak çarşıya gidiyordu.

Bir ara “Sebil su” yâni Allah için parasız su dağıtan bir kimseyi gördü yolun kenarında.

Onu görünce durdu.

Adam duâ ediyor ve;

"Bu sudan içenlerden Hak teâlâ râzı olsun" diye bağırıyordu.

Bu güzel duâyı işitti.

Ve gidip o sudan içti.

Bir yakını görünce;

“Siz oruçlu değil miydiniz efendim?” diye sordu.

Cevâbında;

“Evet, oruçluydum, ama nâfile oruca niyet etmiştim. Şimdi sebilcinin duâsını işitince orucu bozdum. Belki o duâsı kabul olur da Hak teâlânın rızâsına kavuşurum diye ümitlendim” buyurdu.