“Bu dinde en zor iş!.."
03/01/2025 Cuma Köşe yazarı A.U
Bayraktar Dede, Bozüyük toprağını nurlandıran bir “Hak
dostudur...”
Bir
gün talebeden birini alıp gitti kabristana.
Bir
mezarın yanından geçerken durdu birden.
Kederlenmişti!
Talebesi
fark etti bunu.
Sordu
hemen:
“Hocam,
neyiniz var?”
“Burada
bir tanıdığım yatıyor.”
“Peki
ama, neden hüzünlendiniz birdenbire?”
“Azap
içinde zavallı, bizden yardım istiyor. Haydi rûhuna okuyalım” buyurdu.
Oturup
okudular...
Az
sonra yüzü güldü mübâreğin.
Genç,
fark edip sordu yine:
“Hocam!
Görüyorum ki, neşelendiniz.”
“Elhamdülillah,
mevtânın azâbı kaldırıldı, cennet bahçesi oldu mezarı.”
“Nasıl
oldu bu hocam?”
“Daha
önce okuduğum ‘yetmiş bin kelime-i tevhîd’ vardı. Onu hediye ettim rûhuna.
Elhamdülillah, îmânı varmış ki, tesirini gösterdi” buyurdu.
● ● ●
Bu
zât bir gün sevdiklerine “Bu dinde en zor iş, doğru yolu bulduktan
sonra hep o yolda kalmak, sebat etmek, o yoldan hiç ayrılmamaktır” buyurdu.
Ve
ilâve etti:
“Hud sûresinde, Efendimize ‘Emrolunduğun doğru yolda
yürü, o yoldan ayrılma!’ meâlindeki âyet-i kerîme inince, Efendimiz
aleyhisselâm, ‘Hud sûresi, sakalıma ak düşürdü’ buyurdular.”
