03/08/2024 Cumartesi Köşe yazarı A.U

Evliyanın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerini çok seven bir talebesi şöyle anlatıyor:

“Ben hocamı tanımadan önce dinimi bilmiyor, bu sebeple günahlar içinde yüzüyordum.

Hocamın ismini duydum...

Bir tanıdığım, bana;

‘Behâeddîn-i Buhârî isminde bir velî zât var ki, sohbeti çok faydalı ve tatlı’ dedi.

Ben bu ismi işittim.

Ve görmek istedim.

Zira âşık olmuştum.

Gayriihtiyari onun dergâhına doğru çekiliyordum.

Nihayet dergâha gittim.

Ve huzurunda oturdum.

Sohbetini dinledim.

Bana “merhamet nazarıyla” bir kere nazar etti.

O bakışla, kalbimde ne kadar kötü huy varsa, hepsi çıkıp gitti benden. Kalbimi tertemiz bıraktı.”

● ● ●

Behâddîn-i Buhârî hazretlerine bir gün bir genç geldi.

Ve kendisine;

“Efendim dualarım kabul olmuyor.

Bunun için, ne yapmalıyım acaba?” diye sual etti.

Büyük zat sordu:

“Namazlarını kılıyor musun?”

Delikanlı;

“Beş vakit muntazam kılamıyorum efendim” dedi.

Büyük velî;

“Dualarının kabul olmasını istiyorsan, beş vakit namazını, tam ve özenerek kılacaksın. Namazını kılmayan kişinin duası ve hiçbir ibadeti, kabul olmaz” buyurdu.