"Resûlullahın yanına yalnız gideceğim!..”
05/01/2020 Pazar Köşe yazarı V.T
"Yemîn ederim ki, gölgeliğe girmeyeceğim, gidip Resûlullaha kavuşacağım."
Ebû Nasr Tûsî hazretleri Şafiî fıkıh ve hadîs âlimlerindendir. 250 (m.
864)’de İran’da doğdu. Hadîs ilminde hafızdı. 344 (m. 955)’de vefât etti.
Rivayet ettiği hadîs-i şeriflerden bazıları şunlardır:
Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem), İslâm ordusuyla birkaç gün
yürümüşlerdi. Bu sırada ordudan, Ebû Hayseme ayrılıp, geri döndü. Sıcağı pek
şiddetli bir günde, ailesinin yanına geldi. Ailesi bahçedeki gölgeliklerde
bulunuyordu. Etrâfı sulayarak serinletmişti. Ebû Hayseme için sular soğutmuş,
yemekler hazırlanmıştı. Ebû Hayseme kapıda durdu. Hanımına ve hazırladıklarına
baktı. Sonra “Resûlullah güneş altında, toz-toprak içinde muharebe etsin,
Ebû Hayseme de, serin gölgede hazırlanmış lezzetli yemekler yiyerek hanımının
yanında, malının yanında otursun. Bunu adâlet de, insaf da kabul etmez, Allahü
teâlâya yemîn ederim ki, gölgeliğe girmeyeceğim, gidip Resûlullaha kavuşacağım.
Bana azık hazırlayın” dedi. Dediği yapıldı. O da devesini getirdi. Devesine
binip, Resûlullaha ulaşmak üzere yola çıktı...
Ebû Hayseme yolda, Umeyr bin Vehb el-Cehmî’ye rast geldi. O da Resûlallahın
ordusuna katılmak için yola çıkmıştı. Tebük’e yaklaştığı zaman, Ebû Hayseme,
Umeyr bin Vehb’e "Benim bir suçum var. Sen geride kal. Ben
Resûlullahın yanına yalnız gideceğim” dedi. Umey, Ebû Hayseme’nin isteği üzere
geride kaldı. Ebû Hayseme hemen Tebük’ün yanında, Resûlullahın yanına doğru
yaklaşmaya başladı. Müslümanlar, yolda gelen birisi olduğunu, Peygamber
efendimize haber verdiler. Resûlullah “İnşâallah Ebû Hayseme’dir” buyurdu.
Ebû Hayseme, devesinden inip Resûlullâha selâm verdi. Resûlullah
ona “Tehlikeye yaklaşmıştın” buyurdu. Ebû Hayseme olanları
Resûlullâha anlattı. Resûlullah da ona “İyi yapmışsın” buyurup hayır
duâda bulundu.
Sa’d bin Ebû Vakkas anlattı: Dinaroğullarından bir kadının kocası, kardeşi
ve babası, Resûlullah ile birlikte muharebeye katılıp, şehîd düşmüşlerdi. Bu
kadına kocasının, kardeşinin ve babasının şehîd oldukları haberi gelince, o,
“Resûlullah nerede, O’na bir şey oldu mu?” diye sordu. Orada bulunanlar “Hayır,
Resûlullaha hiçbir şey olmadı” dediler. Bunun üzerine o kadın “Öyleyse
Resûlullahı gözümle görmek istiyorum” dedi. Kadına Resûlullahı gösterdiler.
Kadın, Resûlullahı görünce “Yâ Resûlallah! Sen kurtuldun ya başkası önemli
değil” dedi.
