"Seni nefsim için öldürmüş olacaktım!"

06/03/2020 Cuma Köşe yazarı A.D

Bir gazada Hazreti Ali, bir kâfiri yere yıktı. Tam öldüreceği sırada, adam, ağzında biriktirdiği tükürüğü mübareğin yüzüne püskürtüverdi!..

 

Din büyükleri buyuruyor ki: "Dinin aslı, ilim, amel ve ihlâstır. En zoru da ihlâstır. İhlas, her işte Allahü teâlanın rızasını gözetmektir. Allahü teâlâ, ihlâsı olanların yardımcısıdır, koruyucusudur. İhlâs olmazsa, her şey noksan olur, insanın başı dertten kurtulmaz. İhlassız yapılan çok amelin ise, Hak katında kıymeti yoktur."

             ***

Bir gazada Hazreti Ali (radıyallahü anh), bir kâfiri yere yıktı. Tam öldüreceği sırada, canından ümidini kesen adam, ağzında biriktirdiği tükürüğü mübareğin yüzüne püskürtüverdi. Yüzü gözü tükürük içinde kalan İmam, o anda kâfiri öldürmekten vazgeçti. Gözleri dönmüş, aklı gitmiş olan kâfir, daha şaşırıp, "niye durdun, korktun mu?" dedi. Hazret-i Ali kâfiri bırakıp, "Seni önce Müslüman olmadığın için, Allahü teâlânın emri ile, onun rızası için öldürecektim. Şimdi ise, yaptığın bu pislikten dolayı nefsim sana karşı düşman oldu. Şimdi öldürürsem, nefsim için öldürmüş olurum. Allahü teâlânın emrini değil, nefsimin isteğini yapmış olurum. Böylece, seni öldürmekle sevap kazanacağım yerde, günah işlemiş olurum" buyurdu.

Kâfir, bu sözleri işitince, Hazreti Ali’nin vicdanının dayanmış olduğu İslam dininin üstünlüğüne hayran kalarak, bütün kalbi ile o anda Kelime-i şehadet getirdi ve seve seve Müslüman oldu... Evet, birkaç dakika önce, can düşmanları iken, şimdi kucaklaşarak kardeş olmuşlardı...

            ***

Emevi Halifesi Ömer bin Abdülaziz hazretleri, yatsı namazından çıkmış, evine giderken, bakmış bir adam sarhoş, şarkı mı söylüyor belli değil...  "Benim halife olduğum yerde, karşıma bir sarhoş çıkıyor" diyor. Hemen zaptiyelere haber veriyor, "yakalayın onu" diye... Adamı yakalıyorlar, kelepçeleyip götürürlerken; "Allah aşkına beni halifenin huzuruna götürün, ona bir çift sözüm var" diyor. "Efendim sarhoş böyle böyle dedi, bir kelamı varmış, ne yapalım?" diyorlar. Halife; "Gelsin söylesin" diyor...

Sarhoş geliyor Halifenin huzuruna, tam karşısına, aniden yüzüne tükürüyor. Herkes zannediyor ki, bu artık kurtulamaz... Fakat halife buyuruyor ki:

"Onu affettim, bırakın gitsin!.."

"Efendim buna iki misli ceza gerekirken, niye affettiniz, anlayamadık?" diyorlar. Ömer bin Abdülaziz hazretleri buyuruyor ki: 

"Yarın ahirette ameller, Allahü tealaya iki şekilde arz edilecek, Allah için olanlar ve nefis için olanlar. Benim ona vereceğim ceza Allah içindi fakat tükürdüğü zaman nefsim karıştı. Nefsim için de ceza verecektim, bunun hesabını ben veremem. İnsanlar ne yaparsa hepsinin hesabını vereceklerdir, ancak Allah için yaptıklarından kurtulacaklardır. Niye onun yüzünden ben Rabbimin huzurunda sıkıntıya düşeyim" diyor.