"Elhamdülillah, nimetler içindeyim"
06/04/2023 Perşembe Köşe yazarı A.U
Medîneli
sahâbîlerden Şeddad bin Evs “radıyallahü anh”, yumuşak huylu,
açık sözlü, hiddet zamânında gadabına hâkim olan bir zâttı.
Çok ibâdet ederdi.
Çok da gayretliydi.
“Allah korkusu”
kalbinden çıkmazdı!
Hep tefekküre dalar,
Allahü teâlânın rahmetiyle birlikte, azâbını da hâtırlayıp “Yâ Rabbî!
Cehennem ateşinin şiddetini düşündükçe uykularım kaçıyor" derdi.
Nasîhat ederdi.
Bu şeyleri, güler yüz,
tatlı dille insanlara anlatırdı. Hazret-i Şeddad'ın husûsiyetlerinden biri de
ağzından lüzumsuz sözlerin çıkmamasıdır.
“İhlâs” sâhibiydi...
Bir kişi anlatıyor:
Şam Câmii’ne
gitmiştim.
Şeddad bin Evs'i
gördüm.
Bir yere gidiyordu.
Nereye gittiğini
sordum.
Hasta bir arkadaşını
ziyâret edeceğini söyledi.
"Ben de
gelsem" dedim.
"Peki
olur" dedi.
Beraberce gittik.
Oraya varınca hastaya,
hâlini sordu. O da "Elhamdülillah, nimetler içindeyim" dedi.
Hazret-i Şeddad
sevinip;
"Günahlarının
affedildiğini sana müjdelerim" dedi.
"Niçin
efendim?"
"Çünkü Hak teâlâ; ‘Mümin kullarımdan birine hastalık verdiğimde eğer şikâyet etmez ve hâline şükrederse; yatağından, anasından doğduğu günkü gibi günahlardan temizlenmiş olarak kalkar’ buyuruyor" dedi.
