''Ya eyyühennebiyyu ya eyyüherresul...''
06/12/2021 Pazartesi Köşe yazarı V.T
Kur’ân-ı kerimde,
Muhammed [aleyhisselam] ism-i şerifinin geçtiği âyet-i kerimelerin mealleri...
Medenî Mehmed Efendi
Osmanlı âlimlerindendir. 1108 (1697)’de Trabzon’da doğdu. İstanbul’da tahsil
gördükten sonra Şam, Kudüs, Mekke ve Medine’de tahsiline devam etti. Hicaz’dan
İstanbul’a dönünce Süleymaniye Medresesi’nde müderris ve hâfız-ı kütüb olarak görevlendirildi.
1200’de (m. 1786) İstanbul’da vefat etti. “el-Câmiu’l-a’zam fî esmâi
nebiyyine’l-muazzam” isimli eserinde şöyle buyuruyor:
Kur’ân-ı kerimde,
Muhammed [aleyhisselam] ism-i şerifinin geçtiği âyet-i kerimelerin mealleri
şöyledir: (Muhammed [aleyhisselam] ancak bir resuldür. Ondan önce birçok
resuller gelip geçmiştir. Şimdi o ölür veya öldürülürse, siz ardınıza dönecek
misiniz [dininizi bırakıp savaştan kaçacak mısınız]? Böyle yapan, elbette
Allah’a bir zarar veremez, fakat şükredip sabredenlere, Allah elbette mükâfat
verecektir.) [Al-i İmran 144]
(Muhammed
[aleyhisselam, kendi sulbünden olmayan] erkeklerinizden hiçbirinin babası
değildir. O, Allah’ın Resulü ve nebilerin sonuncusudur.) [Ahzab 40]
(İman edip salih amel
işleyenlerin ve Rableri tarafından bir gerçek olarak Muhammed [aleyhisselama]
indirilen kitaba inananların kötülüklerini Allah örter ve durumlarını
düzeltir.) [Muhammed 2]
(Muhammed
[aleyhisselam] Allah’ın elçisidir. Onunla birlikte olanlar [Eshab-ı kiram],
kâfirlere karşı çetin [ve metin], kendi aralarında merhametlidir. Onları rükû
ve secde hâlinde [namaz kıldıklarını], Allah’ın fazlını ve rızasını kazanmaya
çalıştıklarını görürsün. Yüzlerinde secdelerin izinden nişanları vardır
[yüzleri nurludur]. Bu, onların Tevrat’taki vasıflarıdır. İncil’deki vasıfları
da şöyledir: Onlar [Eshab-ı kiram], filizlenmiş, gittikçe onu kuvvetlendirerek
kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş, ekicilerin hoşuna giden ekine benzerler.
Allahü teâlâ, böylece onları [Eshab-ı kiramı] çoğaltıp güçlendirmekle, kâfirleri
öfkelendirdi. İman edip salih amel işleyenleri mağfiret edip, onlara [Eshab-ı
kirama] büyük ecir vereceğini vadetti.) [Fetih 29]
Yukarıda da görüldüğü gibi Allahü teâlâ, bütün peygamberlere (Yâ Âdem, Yâ Musa, Yâ İsa) diyerek ismiyle hitap ederken, Peygamber efendimize o şekilde ismiyle hitap etmemiştir. Muhammed aleyhisselama, (Ya eyyühennebiyyu, ya eyyüherresul) diyor, Resulüm, Habibim gibi güzel sıfatlarla anıyor. Kur’ân-ı kerimi okurken, Peygamber efendimizin ismi geçince, hemen o mübarek ismi sevgiyle, saygıyla öpen Müslüman, çok nimete kavuşur.
