11/02/2022 Cuma Köşe yazarı A.U

Bursa’da medfun bulunan Alâaddin Alî Fenârî hazretlerinin bir talebesi, yatsı namazını kılmadan yatmayı âdet edinmişti.

Hocası bunu biliyordu.

Bir gün, bu talebeye;

“Yatsıyı kılmadan yatma! Namazı kazâya bırakmak çok büyük günahtır” buyurdu.

Delikanlı “Peki hocam” dedi.

Yine yatsıyı kılmadan yattı.

Az sonra korkuyla uyandı.

Zîra hocası rüyâsında girip;

“Hani söz vermiştin, ne oldu?” diye îkaz etmişti kendisini.

Lâkin o, yine kalkamadı.

Tekrar uyuyakaldı.

Ama yine korkuyla uyandı!

Büyük velî kızgındı bu defâ.

“Haydi kalk evlâdım, kıl namazını!” diye îkaz etti.

Genç yine uyuyakaldı.

Hocası sertçe îkaz etti yine:

“Haydi kalk, yatsıyı kıl da yat. Namazı kazâya bırakmak, çok büyük günahtır!”

Fırlayıp kıldı namazını.

Ve gitti hocasının huzûruna.

Büyük velî sordu hemen:

“Niçin sözünde durmazsın?”

Genç boynunu büküp;

“Bir daha olmayacak” dedi.

Ve tuttu bu sözünü.

Şu nasîhati de aslâ unutmadı:

"Namazı kazâya bırakmak, çok büyük günahtır.”