Uyandırmamak için...
14/06/2019 Cuma Köşe yazarı A.U
İbni Sem’un hazretleri, vaaz ve nasîhatleriyle meşhur bir âlimdir.
Bir sevdiği anlatıyor:
İbni Sem’un bir gün Bağdat'ta, minberde vaaz veriyordu. Minberin önünde
oturanlardan bir kişi uyudu.
Onun uyuduğunu görünce sustu.
Biraz bekledi.
Adam uyandı...
O kimseye dedi ki:
“Resûlullah’ı gördün değil mi?”
“Evet efendim” deyince;
“Seni uyandırıp tatlı rüyânı yarıda bırakmamak için sustum” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de sevdiklerine;
“İbâdetler îmândan değildir. Yâni bir ibâdeti terk etmek, îmânı gidermez.
Ama namaz için hüküm böyle değildir” buyurdu.
Sordular ki:
“Onun hükmü nedir efendim?”
Cevâbında;
“Birçok büyük âlim; (Bile bile namaz kılmayan ve namaz vakti
geçerken üzülmeyen kimsenin îmânı gider) buyuruyor” dedi.
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
“Bir kimsenin velî olduğu nasıl anlaşılır efendim?" diye
sordular.
Cevâbında;
"Tatlı dili, güzel ahlâkı, güler yüzü, cömertliği, münâkaşa etmemesi,
özürleri kabul etmesi ve herkese merhamet etmesiyle anlaşılır" buyurdu...
