Bir nazarı kâfi geldi
20/10/2018 Cumartesi Köşe yazarı A.U
Büyük velî Ebül Feth-i Serahsî hazretleri;
her velî gibi hocasını çok sever, her kavuştuğu şeyi “onun bereketinden”
bilirdi.
Bir gün bâzı dostları;
“Efendim, bu yüksek mertebeye nasıl yükseldiniz?” diye
sordular.
Cevâben;
“Hocamın sâyesinde” buyurdu.
Ve şöyle anlattı:
"Ben bir gün, bir derenin kenarında yürüyordum.
Hocam Ebül Feth de, su üstünden bu
tarafa doğru geliyordu...
Bana, şefkatle bir kere baktı.
İşte ne olduysa o bakışla oldu.
O bir nazar, alçaklardan yükseklere kaldırdı beni.
Maddî ve mânevî ne kazandımsa hocamın bereketidir.”
● ● ●
Bu zât bir gün de sevdiklerine;
“Bir zaman gelecek, dünyâda hakîkî mürşit
bulunmayacak. Yazık o milletin hâline” buyurdu.
Merak edip;
“Onlara tavsiyeniz var mı efendim?” diye sordular
Cevâbında;
“Bir İslâm âliminin kitâbını okusunlar. Onların
kitaplarının okunduğu yere ‘rahmet’ yağar. Hem o büyüklerin ruhlarından
istifâde edilir” buyurdu...
