Allahtan korkarak sabreden sıkıntılardan kurtulur...

21/11/2020 Cumartesi Köşe yazarı A.D

Dünya ve âhiret hayatını kazanmak isteyenin açlığa, insanların kötülemesine ve çeşitli musîbetlere sabretmesi lâzımdır...

 

Kul, her anda nefsinin hoşuna giden veya gitmeyen bir işten ayrı değildir. Her iki hâlde de sabra muhtaçtır. Mal, nimet, makam, sıhhat ve buna benzer şeylerde kendini tutmayıp, bu nimetlere dalar ve kalbini bunlara bağlarsa ve bu hâlde durursa, onda nimetlere aşırı derecede dalmak ve haddi aşmak meydana gelir. "Herkes mihnete katlanır, ama sıddîklar hariç, âfiyette sabreden pek azdır" demişlerdir...

İyi ameller işlemek gibi kendi isteği ile olan şeylerde de sabır gereklidir. Çünkü ibâdetlerin namaz gibi, bir kısmı tembellikten, zekât gibi, bazısı cimrilikten, hac gibi bazısı da her ikisinden dolayı zor gelir ve sabırsız yapılamaz. Her iyi amelin başında, ortasında ve sonunda sabra ihtiyâç vardır. Başında olan, niyeti ihlâsla yapmak, riyâyı kalbinden çıkarmaktır. Bunlar ise zordur. Tâat esnâsında sabretmek ise, şart ve edeblerini hiçbir şeyle karıştırmamaktır. Meselâ namazda ise, hiçbir tarafına bakmamalı, hiçbir şey düşünmemelidir. İbâdetten sonraki sabır da, yaptığını izhâr etmekten, söylemekten kaçınmak ve bununla ucubdan sabreylemektir...

Günâhlara gelince, sabretmeksizin el çekmek imkânsızdır. Şehvet ne kadar kuvvetli ve günâh işlemek ne kadar kolay olursa, o günâhı işlememeye sabretmek o kadar zor olur. Bunun için dil ile işlenen günâhlara sabretmek daha zordur. Çünkü dilin hareketi kolaydır. Hele çok konuşursa, âdet hâline gelir. Dil ucuna gelip, kendisini başkalarına beğendirecek bir kelimeye sabretmek büyük eziyet olur.

İnsanların eliyle veya diliyle eziyet etmeleri gibi, kendi isteğiyle olmayan, fakat karşılık vermesi isteğiyle olan şeylerde, karşılık vermemek için veya karşılık verirken haddi aşmamakta da sabretmeğe ihtiyâç vardır. Eshab-ı kirâmdan biri "Biz insanların sıkıntısına katlanmadığımız îmânı, îmân saymazdık" buyurdu. Bunun için Allahü teâlâ Peygamber efendimize (Onların eziyetlerine aldırma ve tevekkül et!) buyuruyor.

Mukadder olan şey başa gelir, eğer sabredilirse ecri görülür. Sabredilmez, bağırılırsa, günâha girilir ve huzursuz olunur.

Allahü teâlânın gönderdiği belâ ve sıkıntılara sabrederek göğüs germek büyük nimettir. Sabredemeyen felâkete düçâr olur.

Mâruz kalınan felâketler insanın ibâdet etmesini engelleyebilir. Bir hastalık, bir belâ gelince bağırıp çağırmak fayda vermez. Aksine zararlı olur. Bunun tek çâresi Allahın takdirine râzı olmaktır. Mâruz kalınan musîbetlerin ve çekilen zahmetlerin getireceği perişanlıktan kurtulmanın tek çâresi sabretmektir. Sabırlı olmayan muvaffak olamaz. Kim Allahtan korkarak sabrederse sıkıntılardan kurtulur...