Günahkârlar, dâima korku içindedirler!..
22/01/2020 Çarşamba Köşe yazarı V.T
"Günahlar, Allahü teâlânın nimetlerinin gidip, azâbının gelmesine
sebep olur."
İbnü'l-Hazza hazretleri Mâlikî fıkıh âlimidir. 347'de (m. 958) Endülüs’te
(İspanya) Kurtuba'da (Cordoba) doğdu. Burada medrese tahsilini tamamladıktan
sonra İşbîliye (Sevilla), Belensiye (Valencia), Beccâne (Pechina) Tutîle
(Tudela) ve Sarakusta'da (Saragossa) kadılık yaptı.. 416'da (m. 1025)
Sarakusta'da vefat etti.
Bu mübarek zat buyurdu ki:
Kulun, Allahü teâlâya olan tâatini mükemmel bir şekilde yapabilmesi için,
dünyâ sevgisinden ve dünyâ ile alâkalı bağlardan kurtulması lâzımdır, insan
dünyâdan uzaklaştıkça, Allahü teâlâya yaklaşır. Manevî kirlerden uzaklaşıp,
melekût âlemine yükselir. Abdullah bin Mübârek hazretleri buyurdu ki: “Îmânın
aslı, Resûlullah efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) getirmiş olduğu
şeylerin hepsini tasdik etmektir. Bunları tasdik eden kimse, bunlarla amel
eder. Yani Allahü teâlâya itaat eder. Ebediyyen Cehennemde yanmaktan
kurtulur.”
Büyük âlimler, Allahü teâlânın nimetlerine üç şeyle kavuşulacağını,
bunların; çok şükretmek, tâate yapışmak ve günahlardan sakınmak olduğunu
bildirmişlerdir.
Allahü teâlâ, üç şeyi, üç şey içinde gizlemiştir: Rızâsını tâatte,
gadabını günahlarda, velîleri de kulları arasında gizlemiştir. Bunun için
hiçbir tâati basit görme. Olur ki o tâat, Allahü teâlânın rızâsına vesile olan
tâattir. Hiçbir günâhı küçük görme. Olur ki, küçük gördüğün o günah, Allahü
teâlânın gazabına sebep olabilir. Hiçbir kimseyi de hor görme ki, o kimse
de Allahü teâlânın velî kullarından biri olabilir...
İtaat sahibi kimsenin vasıflarından birisi de odur ki, Allahü teâlânın
kazasına boyun eğer. Böyle bir kimse, kendisine gelen ve kendisinden ayrılan
bir şeyde nefsine pay ayırmaz. Meydana gelen her şeyin, Allahü teâlânın
dilemesi ve takdîri ile olduğunu bildiği için gönlü rahattır.
Günahlar, Allahü teâlânın nimetlerinin gidip, azâbının gelmesine sebep
olur. Zarar ve pişmanlık getirir, dünyâda insanı utandırır. Âhirette azâba
düşmeye sebep olur. Günah işleyenler dâima korku ve gönül rahatsızlığı
içindedirler. Emniyet ve rahat içinde olamazlar. Kötülük işleyen kimse, dâima
zelîldir, azîz olamaz. Dâima kötülenir, sevilmez. Her zaman kötü bir kimse
olarak tanınmaktan kurtulamaz. Fudayl bin Iyâd hazretleri; “Allahü teâlâyı
tanıdıktan sonra O’na isyanda bulunan kimseye çok hayret ediyorum” buyurmuştur.
