23/07/2024 Salı Köşe yazarı A.U

Mısır’da yetişen evliyâdan Zünnûn-i Mısrî hazretleri henüz doğru yolu bulmamıştı ki, bir gece fakîrlerle sabahlamıştı bir yerde.

Sabahleyin uyandı.

O gün bir küp gördü.

Toprağa gömülüydü.

Eşeleyip çıkardı ki, içi altın dolu.

Ve “Allah” yazısı vardı kapağının iç yüzünde.

Bu yazıyı görünce çok sevindi...

Öyle ki; altını görünce bu kadar sevinmemişti.

Altınları dağıttı fakîrlere. Kendisine sâdece o kapağı ayırıp, onu almakla kârlı buldu kendisini. Zîra ona göre; altından kat kat daha kıymetliydi o kapak.

Çünkü onun içinde, “Allah” yazısı vardı.

O yazıyı öpüp koydu başına.

O gece nûrlu bir zât girdi rüyâsına.

Ve sevgiyle bakıp;

“Seni tebrik ederim. Sen, Allah ismini böyle azîz tuttuğun gibi Allahü teâlâ da seni azîz tutup yüceltsin” buyurdu.

Uyanınca gördü ki, kalbi nûrla dolmuş.

Kalp gözü açılmış.

Yaratılıştan müsâitti zâten. Kısa zamanda büyük bir evliyâ oldu.

● ● ●

Bu zât bir gün sevdiklerine;

“Rastgele kimselerden ve rastgele kitaplardan İslâmiyet öğrenilmez” buyurdu.

Sordular ki:

“Nereden öğrenilir efendim?”

Büyük zat;

“İslâmiyet, sâdece Ehl-i sünnet olan âlimlerden veyâ o âlimlerin yazdığı fıkıh kitaplarından öğrenilir” buyurdu.