İbrahim aleyhisselam
23/12/2023 Cumartesi Köşe yazarı A.D
Hazreti
İbrahim, Peygamber efendimiz Muhammed aleyhisselamdan sonra peygamberlerin
ve insanların en üstünüdür. Allahü teâlâ ona Halîlim (dostum) buyurduğu için "Halîlullah" veya
"Halîlürrahmân" olarak
bilinir. Babası mümin olan Târûh olup, annesi Emile’dir...
Nûh aleyhisselamdan çok sonra Bâbil’de hüküm süren, yıldızlara
ve putlara tapan Keldânî kavminin o devirdeki kralı olan Nemrûd, insanları
kendine ve putlara taptırıyordu. Bir gece gördüğü rüyâyı, müneccimler; “Doğacak
bir erkek çocuğun yeni bir din getireceği ve onun saltanatını yıkacağı”
şeklinde tâbir edince, Nemrûd yeni doğan erkek çocukların öldürülmelerini ve
hâmile kadınların hapsedilmelerini emretti. O sırada hazret-i İbrahim’e hâmile
olan annesi, amcası Âzer’le evliydi. Görünüşte hâmileliği belli olmadığı için
fark edemediler. Annesi zamânı gelince de şehir dışında bir mağarada doğum
yaptı ve Âzer’e çocuğun doğup öldüğünü söyledi. Oğlunu mağarada gizledi ve
orada büyüttü...
Genç yaştayken Keldânî kavmine peygamber olarak gönderilen ve
kendisine on sayfa (forma) kitap verilen İbrahim aleyhisselam, Allahü teâlânın
emriyle büyük-küçük herkesi Allahü teâlâya îmân etmeye çağırdı. İnsanlara
topluca ve açık bir tebliğde bulunmayı, putların mânâsız ve âcizliğini, onlara
tapmanın sapıklık olduğunu gâyet açık bir şekilde göstermek istedi. O zaman
Keldânî kavmi, bir gün bayram yapmak üzere bir yere toplandı. İbrahim
aleyhisselam hasta olduğunu söyleyerek gitmedi. İnsanlar bayram yerinde toplandıkları
zaman, yetmiş kadar putun bulunduğu puthâneye girdi. Getirdiği bir balta ile
bütün putları kırıp, parça parça etti.
Keldânî kavmi bayramdan dönüp, puthâneye girince
şaşırdılar! Bu işi, İbrahim yapmıştır, diyerek durumu ilâhlık iddiâsında
bulunan kralları Nemrûd’a bildirdiler.
Nemrûd,
İbrahim aleyhisselamı yanına getirmelerini emretti. İbrahim aleyhisselam
Nemrûd’u Allahü teâlâya îmân etmeye dâvet edince, onun ateşte yakılmasını
emretti... Günlerce yığılan odunlar ateşlendi. Şiddetinden yanına
yaklaşamadıkları ateşe hazret-i İbrahim’i mancınıkla attılar. Ateşe atılırken;
“Hasbiyallah ve ni’mel vekil”, yâni “Bana Allah’ım yetişir. O ne iyi vekildir,
yardımcıdır” dedi...
Allahü teâlâ, ateşe; “Ey ateş! İbrahim’e karşı serin ve
selâmette ol!” (Enbiyâ sûresi: 69) diye emretti. Ateşin
içi yemyeşil bir bahçe kesildi... Ateş sönünce mucizeyi gözleriyle görenlerden
kardeşi Haran, amcasının kızı ve sonra hanımı olan hazret-i Sâre ve bâzı
kimseler îmân ettiler.
Zâlim Nemrûd ve ahâli küfürlerinden vazgeçmediler... Allahü
teâlâ, Nemrûd ve kavmine sivrisinekleri musallat etti. Sinekler onların
kanlarını emdiler ve kuru kemik hâline getirdiler. Sineklerden biri de
Nemrûd’un burnundan girip beynine yerleşti. Uzun zaman azap ve ızdırap verdi.
Hattâ başını tokmakla döğdüre döğdüre öldü...
İbrahim aleyhisselam, Peygamber efendimizin dedelerindendir.
Çünkü, ilk oğlu İsmail aleyhisselam Arapların dedesidir... Hazreti İbrahim, yüz
yetmiş beş yaşındayken Kudüs’te vefat etti...
