İnandığı gibi yaşadı, yaşadığı gibi öldü...
24/03/2019 Pazar Köşe yazarı A.D
Hamîd-üt-Tavîl hazretleri, Tâbiîn’in meşhur
hadîs âlimlerindendir.
Basra’da yaşadı.
143 (m. 761)’de namaz kılarken vefât etti.
Allah dostu bir velî idi.
Kerâmetleri vardır.
Boyu kısa idi.
Elleriyse uzun...
Öyle yaratılmış.
Şöyle ki;
Evinde durduğu zaman, bir eli yere değerken, öbür eli tavana
değerdi.
Meziyetleri vardı.
Kırk sene, yatsı namazının abdestiyle sabah namazını kıldı.
Yâni gece uyumadı.
İnandığı gibi yaşadı.
Yaşadığı gibi öldü.
● ● ●
Bu zât, Enes bin Mâlik hazretlerinden
rivâyetle anlatıyor:
Resûlullah Efendimizle bir grup eshab birlikteyken
ikindi oldu.
Ancak su yoktu...
Eshab telâşlandı!
Ve hemen su aramaya dağıldılar.
Ama bulamadılar.
Efendimiz aleyhisselâm bir kap “su” istedi.
Hemen getirdiler.
Mübârek elini kaldırdı.
Kabın üstüne koydu.
O anda parmakları arasından suyun fışkırdığını gördüm.
Hepimiz abdest aldık.
“Üç yüz” kişiydik...
Hepimize kâfi geldi...
