"Sevdiğin bir kulun hürmetine..."
28/10/2020 Çarşamba Köşe yazarı A.U
Silsile-i aliyye büyüklerden Abdullah-ı Dehlevî hazretleri
zamânında, Delhi Câmii imâmının oğlu hastalanmıştı.
Doktorlar çâre bulamadı.
Çok zor durumdalardı.
Babası, bir gece ellerini açıp;
“Yâ Rabbî, sevdiğin bir kulunun hürmetine oğluma şifâ ihsân et” diye yalvardı.
Sonra da uyudu.
Ve bir rüyâ gördü.
Abdullah Dehlevî'yi görmüştü.
Hem de kendi evlerinde.
Oğluna bir şeyler yediriyordu.
Bunu görünce çok sevindi.
Kendi kendine düşündü ki:
“İnşallah oğlum iyi olacak."
Tam o sırada uyandı.
Koştu hasta oğlunun yanına.
Gördü ki, sıhhatine kavuşmuş.
Turp gibi olmuştu çocuk.
Sevinip, şükretti Rabbine.
Sonra kıymetli bir hediye aldı.
Ve bu velînin huzuruna vardı.
Mübârek zât, tebessümle;
“Bu nedir, yoksa geceki hizmetimizin ücreti midir?” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de biri gelip;
“Bu devirde arkadaşlık yok, güzel ilişkiler kalmadı” diye dert yandı bu
mübârek zâta.
Büyük velî, ona;
“Kardeşim, derdini paylaşacak arkadaş ararsan, tabii bulamazsın. Ama sıkıntısını gidermek istediğin, derdini dinleyip tesellî edeceğin bir arkadaş arıyorsan, böylesi çoktur” buyurdu.
