İbni Sebeciler, “Kur’anı ilk üç halife değiştirdi” diyorlar. “Ben bir resulüm” diyen Reşat Halife de, Tevbe sûresinin son iki âyeti değişti diyor. Bunlara nasıl cevap verebiliriz?
Kur’an-ı kerim değişmemiştir
CEVAP
Kur’an-ı kerime inanan insan böyle bir iddiada bulunamaz. Çünkü Kur’an-ı
kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Rabbinin sözü doğruluk ve adaletle tamamlandı. Onun sözlerini[Kur’anı] değiştirebilecek [hiçbir
şey, hiçbir kuvvet] yoktur.) [Enam 115]
(Kur’anı biz indirdik, elbette yine onu biz koruyacağız.) [Hicr 9]
(De ki: Bu Kur’anın bir benzerini ortaya koymak üzere insanlar ve cinler
toplanıp, birbirine destek de olsalar, yemin olsun ki yine de benzerini ortaya
koyamazlar.) [İsra 88] [14 asır geçtiği halde, birçok din düşmanı,
hâşâ Allahü teâlâyı yalancı çıkarmak için uğraşmışsa da bunu yapamadılar.]
(Eğer Kur’an, Allah’tan başkasından gelmiş olsaydı, içinde pek çok
tutarsızlık [tenakuz, çelişki] bulunurdu. Bunu düşünemiyor
musunuz?) [Nisa 82]
(Kur’anı kendisi uydurdu mu diyorlar? De ki: O halde Allah’tan
gayri çağırabildiklerinizi [yardıma] çağırın da siz de onun
gibi uydurulmuş on sûre getirin.) [Hud 13]
(Eğer o [peygamber] bize atfen, [Kur’ana] bazı
sözler katsaydı, biz onu kuvvetle yakalayıp şah damarını koparır, helak
ederdik, hiçbiriniz de buna engel olamazdınız.) [Hakka 44-47]
(Kur’an, eşi benzeri olmayan bir kitaptır. Ona önünden, ardından[hiçbir
yönden, hiçbir şekilde] bâtıl gelemez [hiçbir ilave ve çıkarma
yapılamaz. Çünkü] O, kâinatın hamd ettiği hüküm ve hikmet sahibi Allah
tarafından indirilmiştir.) [Fussilet 41-42] [Kur’anı Allah indirdiği
için, onu bozabilecek birinin çıkamayacağı açıkça bildiriliyor.]
Kur’an-ı kerim, Resulullah efendimizin en büyük mucizesidir. İçinde bütün
dünyada bugüne kadar yapılmış medeni kanunlara örnek teşkil edecek ilmi ve
hukuki esaslar, eski tarihe ait birçok bilinmeyen malumat, insanlara
verilebilecek en büyük ahlak esasları, nasihatler, dünya ve ahiret hakkında, o
zamana kadar hiçbir kimsenin bilmediği, bilemediği, tasavvur bile edemediği
hususlar vardır. Bunlar kimsenin söyleyemeyeceği bir ifade ile beyan
edilmiştir. Müşrikler, mucize isteyince de buyuruldu ki:
(Kur’an gibi [eşsiz] bir kitabı sana indirmemiz, [mucize
olarak] yetmez mi?) [Ankebut 51]
“Bu Allah’ın kitabı değildir” diyebileceklere karşı da, böyle şüphelere yer
bırakılmamıştır. Allahü teâlâ, Resulünün böyle bir kitap yazacak kudrette
olmadığını ve Kur’anı kendisinin vahiy ettiğini teyit etmektedir. Esasen
Resulünün özellikle ümmi, [okuma yazma öğrenmemiş] olmasını ve bu sebepten
Kur’anın ancak Allah tarafından vahiy edilebileceğinin anlaşılmasını
istemiştir. Bir âyet meali:
([Ey Resulüm, bu Kur’an sana indirilmeden önce] Sen bir kitaptan
okumuş ve elinle onu yazmış değildin. Eğer öyle olsaydı müşrikler, [Kur’anı
başkasından öğrenmiş veya önceki semavi kitaplardan almış] derler ve [Yahudiler
de, Onun vasfı Tevrat’ta ümmidir, bu ise ümmi değil diye] şüpheye
düşerlerdi.) [Ankebut 48]
Bu eşsiz mucize olan Kur’an-ı kerime uyabilmek için, Kur’anın muhatabı olan
Peygamber efendimize uymak ve şerefli sözlerini [hadis-i şeriflerini] kabul
etmek lazımdır. Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Resule itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur.) [Nisa 80]
Fâtiha ve Muavvizeteyn
Sual: Fâtiha ile Muavvizeteyn’in yani Felak ve Nas sûrelerinin
Kur’andan olmadığını söyleyenler var. Böyle bir iddia nasıl yapılabilir?
CEVAP
Bu iddia, İbni Sebecilerin (Hazret-i Ali’nin Kur'anı ayrıdır) diyerek
Kur'an-ı kerime gölge düşürmek için söyledikleri hezeyandır. Buna yerli
mezhepsizlerden de katılan olmuş, (Ben namazda bu sûreleri okumuyorum) diyen
sapıklar çıkmıştır. Bu üç sûre, çok meşhurdur. Resulullah, vefat edene kadar
her namazda Fâtiha'yı okumuştur. Bu konuda birçok hadis-i şerif vardır. Birkaçı
şöyledir:
(Kur'an-ı kerimin en faziletli sûresi Fâtiha’dır.) [Hâkim]
(Fâtiha ile Âyet-el kürsiyi okuyana, o gün nazar değmez.) [Deylemi]
(Hayrı en çok olan sûre Fâtiha’dır, her derde şifadır.) [Beyheki]
(Fâtiha sûresi Allahü teâlânın gazabını önler.) [Şir’a]
(Hazret-i Cebrail dedi ki: Senden önce hiçbir peygambere verilmeyen iki
nurla seni müjdeliyorum. Bunlar Fâtiha ile Bekara sûresinin son âyetleridir. Bu
ikisini okursan, istediğin verilir.)[Müslim]
(Cuma gecesi Fâtiha ve 15 kere “İzâ zülzilet” okuyarak, iki rekât namaz
kılan kabir azabından emin olur.) [Deylemi]
(Ölen Müslümanı kabrine götürmekte acele edin! Kabrinde onun başucunda
Fâtiha sûresini, ayak ucunda ise Bekara sûresinin sonunu okuyun!) [Taberani]
(Yatarken Fâtiha ve İhlas’ı okuyan, ölüm hariç her şerden emin olur.) [Bezzar,
İbni Abdilber]
(Sabah akşam İhlas ve Muavvizeteyn’i üçer defa oku! Bütün bela, âfet,
sıkıntı ve istenmeyen şeyleri giderir.) [Tirmizi]
(Fâtihasız namaz olmaz.) [Buhârî]
(Bir rekâtında bile Fâtiha okunmasa o namaz sahih olmaz.)[Tirmizî]
(En faziletli sûre Fâtiha’dır.) [Hâkim]
(Kur'an-ı kerimde hayrı en çok olan sûre Fâtiha’dır.) [İ. Ahmed]
(Yemin ederim ki, ne Tevrat’ta, ne İncil’de, ne de Zebur’da, Fâtiha’nın bir
benzerini Allahü teâlâ indirmemiştir. O, namazlarda tekrar edilen yedi âyet
olup, bana verilen Kur'an-ı azimdendir.) [Tirmizi]
(Fâtiha, zehre ve her hastalığa şifadır.) [Beyheki]
(Evinde, Fâtiha ve Âyet-el kürsi okuyana, o gün cin ve şeytan zarar
veremez.) [Deylemi]
Bir kabile reisini yılan soktu. Eshab-ı kiramdan biri Fâtiha sûresini okudu.
Şifaya kavuşan kabile reisi, bir sürü koyun hediye etti. Sahabi, bu helâl mi
diye sorunca, Resulullah, (Ne okudun) buyurdu. O da, Fâtiha
sûresini okuduğunu bildirince, (Fâtiha’nın şifa olduğunu nereden
bildin? O koyunları al, yanındakilere pay et!) buyurdu. (Buhari)
Felak ve Nas sûreleriyle ilgili hadis-i
şeriflerden birkaçı da şöyledir:
(Felak ve Nas sûreleri gibi faziletli bir sûre inmemiştir.) [Müslim,
Tirmizî, Ebu Davud, Nesaî]
(Cuma namazından sonra, yedi kere İhlâs ve Muavvizeteyn okuyan, bir hafta
kazadan, beladan ve kötü işlerden korunur.)[İbni Sünni]
(Sabah akşam İhlas ve Muavvizeteyn sûrelerini üçer defa oku! Bunlar, bütün
belaları, âfetleri, sıkıntıları ve istemediğin kötü şeyleri giderir.) [Nesai,
Tirmizi]
(Felak ve Nas sûrelerini oku! Bu iki sûre gibisini asla okuyamazsın.) [Nesai]
Hazret-i Âişe validemiz anlatır: Resulullah “sallallahü aleyhi ve sellem”
yatağına girince, İhlas, Felak ve Nas sûrelerini okuyup ellerine üfler, sonra
yüzüne ve vücuduna ellerini sürer, bunu üç kere tekrar ederdi. Hastalanınca
aynı şekilde kendisine okumamı emrederdi. (Buhârî, Müslim, Tirmizî, Ebu
Davud, Muvatta)
Yine Âişe validemiz anlatır: Resulullah vitrin ilk rekâtında Alak, ikinci
rekâtında Kâfirun, üçüncü rekâtında İhlas, Felak ve Nas sûrelerini
okurdu. (Tirmizî, Nesaî, Ebu Davud)
Ebu Said Hudri hazretleri anlatıyor:
Resulullah cin ve nazardan korunmak için çeşitli dua okurdu. Nas ve Felak
sûreleri inince, diğerlerini terk edip, bu iki sûreyi okurdu. (Tirmizi,
İbni Mace)
İbni Mesud hazretleri, Resulullah'ın sevmediği on şeyden birinin
Muavvizeteyn’den başka bir şey ile rukye yapmak olduğunu bildirdi. (Ebu
Davud, Nesai)
Bu kadar meşhur olan Fâtiha, Felak ve Nas sûreleri için, (Kur'andan
değil) demek çok çirkin bir iftiradır. İmam-ı Rabbânî hazretleri
buyuruyor ki: Hadis usulü esaslarına göre, birer kişinin haber verdiği bilgi,
kesin olmaz. Şüpheli olur. Tevatürle bildirilen şey, kesin bilgi olur. Kur’an-ı
kerimin hepsi tevatürle, yani söz birliğiyle haber verildi. Bunun için, tamamı
Allah kelamıdır. (İsbat-ün-nübüvve)
Kur'ân-ı kerim, indiği gibi kalmıştır
Sual: Kur’ân-ı kerimde, indirildiğinden itibaren, herhangi bir değişme olmuş
mudur?
Cevap: Kur'ân-ı kerimin, hadis-i şeriflerden ve başka ilahi
kitaplardan bir ayrılığı ve üstünlüğü de, bugüne kadar indiği gibi, değişmemiş
olarak kalmıştır. Harfleri ve noktaları bile değişmemiştir demek yetişmiyor.
Çünkü Kur'ân-ı kerimdeki kelimelerin çeşitli okunuşundan başka, bu kelimelerin
uzun, kısa, açık, kapalı, kalın, ince gibi okunmaları da, Resûlullah
efendimizin bildirdiği ve okuduğu gibi kalmıştır.
İlm-i kırâet denilen ve pek çok kitabı olan
büyük bir ilme ve İslâm âlimlerinin bu yoldaki çalışmalarına, hizmetlerine
bakıp da şaşmamak elde değildir. Kur'ândan olup da çıkarılmış veyahut Kur'ândan
olmayıp da sonradan katılmış tek bir kelime yoktur. Çünkü, İslâm âlimleri,
Kur'ân-ı kerime dokunulmaması, ufak bir şüphenin bile ona yaklaşamaması için,
çok sağlam bir esas koymuşlardır. Yani, Kur'ân-ı kerimin her asırda söz birliği
ile gelmesi şarttır. Eshâb-ı kiramdan bugüne kadar, her asırda, yalan üzerinde
söz birliği yapacakları düşünülemeyen yüz binlerce hafız vasıtası ile bizlere
gelmiştir. Sanki bir an durmayan coşkun bir nehir gibi ebediyete doğru akıp
gitmektedir.
Bugün İslâm düşmanlarının yeryüzünü kapladığı bir zamanda
bile, elhamdülillah, dünyanın her tarafında, Allah kitabının her kelimesi, her
noktası birbirine benzemektedir.
Kur'ân-ı kerimin ne kadar çok sağlam olduğu şundan da
anlaşılır ki, Eshâb-ı kiramın büyüklerinden bazıları bildirdiği hâlde, tevatür
yani söz birliği hâlini almayan okuma şekilleri, ne kadar kuvvetli olsa bile,
Kur'ândan olmak için kâfi görülmemiştir. Mesela, yemin kefaretini
bildiren (üç gün oruç) âyet-i kerimesini, Abdullah ibni Mesud
hazretleri, (üç gün arka arkaya oruç) olarak bildirmiş ve bunu
fıkıh âlimleri vesika bilerek, kefaret orucunun üç gün, mütetâbi'ât olarak,
yani art arda tutulması lazım olmuştur. Fakat Abdullah ibni Mesud hazretleri,
Eshâb-ı kiramın büyüklerinden, çok güvenilir ve çok sağlam bir zat olmakla
beraber, sözünde yalnız kaldığı için, Mütetâbi'âtkelimesi Kur'ân-ı
kerime girememiştir. İhtiyat olunarak bu kelimenin manası alınmış ve yine
ihtiyat olunarak Kur'ân-ı kerime sokulmamıştır. Bunlara Kırâet-i şâzze denir.