İnsan, sevdiğini çok zikreder
01/07/2020 Çarşamba Köşe yazarı O.Ü
İbadetlerin en kıymetlisi, Allahü teâlânın dostlarını sevmek ve
düşmanlarını sevmemektir.
Sual: Allahü tealayı ve Onun sevdiklerini sevmenin alameti, onların yolunda
bulunmak ve onları çok hatırlamak mıdır?
Cevap: Kalp hastalığının ilacı, İslamiyetin emirlerine uymak, yasak
ettiklerinden sakınmak ve Allahü teâlâyı çok zikretmek, yani ismini ve
sıfatlarını hatırlamak, kalbe yerleştirmektir. Çünkü insan sevdiğini hiç
unutmaz. Vaktiyle Muhammed Şüveymî hazretlerinin yanına biri gelerek, sıkıntıda
olduğunu, bunun için kendisine yardımcı olmasını ister ve çok yalvarır. Bu
kimse, bir kadınla evlenmek ister fakat o kadın bunu kabul etmez. Gelen
kimsenin derdini dinleyen Muhammed Şüveymî hazretleri, ona sessiz bir oda
göstererek;
-Buraya gir, kapıyı kapat ve devamlı olarak o kadının ismini söyle!
buyurur. Orada bulunanlar, ilk bakışta bir mana veremezler ise de, hocalarının
sözlerinde bir hikmet bulunacağını düşünüp, neticeyi beklemeye başlarlar. O
kimse ise, gece, gündüz evlenmek istediği kadının ismini söylemeye devam eder.
Bir müddet geçtikten sonra, kaldığı odanın kapısı vurulur ve;
-Ben filan kadınım, senin için geldim, kapıyı aç demektedir. Adam bu
kadının önceki hâlini, bir de şimdiki hâlini düşünür ve birden kalbi değişir,
kendi kendine;
“Mademki sevdiğine, ismini çok anmakla kavuşuluyor. O hâlde ben niye başka
şeylerle meşgul oluyorum. Rabbimin ismini zikretmekle meşgul olur, Ona ulaşmayı
tercih ederim” diye düşünür... Kadını geri gönderir, kendisi Allahü teâlânın
ismini zikretmekle meşgul olmaya başlar. Böylece kalp gözü açılır ve
evliyalık yolunda ilerlemeye başlar... Bu hâli görenler, Muhammed Şüveymî
hazretlerinin o kimseyi, o odaya koymasının hikmetini böylece anlamış olurlar.
İnsanın saadete kavuşması için, âdetlerinde, ibadetlerinde, kısacası her
işinde din ve dünya büyüklerinin reisine benzemesi lazımdır. Beden ve
kalple erişilebilecek bütün yüksek dereceler, Resulullah Efendimizi sevmeye
bağlıdır. Bunun için, ibadetlerin en kıymetlisi, Allahü teâlânın dostlarını
sevmek ve düşmanlarını sevmemektir. Dostun sevdiklerini sevmek, düşmanlarını
sevmemek, insanda kendiliğinden hasıl olur. Seven kimse, eğer sevgisi samimi
ise, sevdiğine her konuda itaat eder ve onu hiç unutmaz. Peygamber Efendimiz
buyurdu ki:
(İnsan, sevdiğini çok zikreder, hatırlar.)