Kandille kazanılan savaş!..
02/01/2025 Perşembe Köşe yazarı A.U
Kandilli Dede, Bilecik'in Bozüyük ilçesini nurlandıran bir Allah dostudur...
Vaktiyle bir savaş çıkmıştı o yörede.
Bu mübârek, bir sürü geyiğin boynuzlarına “yanan
kandiller” astırıp bir gece vakti saldırdı düşmana.
Karanlıkta onları “büyük bir ordu” sanan düşman,
telâşlanıp kaçmaya başladı!
Ve savaş kazanıldı.
İşte, "Kandilli Dede" lâkabı buradan
geliyor.
● ● ●
Enteresan hâlleri vardı bu zâtın...
Bir kerecik konuştuğu kimsenin kalp gözü açılırdı
meselâ.
Bir gün bir “genç” geldi kapısına.
Çok günahlar işlemişse de pişmân olup tövbe etmişti.
Ricâ etti bu büyükten;
“Ey efendim, beni de kabul edin talebeliğe.”
O zât şöyle bir baktı ve “Önce hâlini düzelt,
sonra gel!” buyurdu. Gencin kalbi kırıldı. Mahzun ve üzgün bir hâlde
geri döndü.
Bir kuytuya çekildi.
Başladı ağlamaya!
“Yâ Rabbî! Ben, ne fenâ bir kulum ki, kabul edilmedim
o kapıya... Hâlbuki ben, senin rızâna kavuşmak istiyorum” diyordu.
O anda bir şey oldu...
İlham geldi bu velîye.
Gâipten "Sen ne yaptın? Beni isteyen bir
kulumu kovdun kapından!" denildi.
Hatâsını anlayıp koştu arkasından.
Bulup özür diledi.
Ve ona şefkatle bakıp "Allah" dedi bir
kerecik.
O anda zikre başladı gencin kalbi.
Allah, Allah, Allah...
