22/11/2024 Cuma Köşe yazarı A.U

Sehl bin Abdullah-ı Tüsterî hazretleri, Horasan evliyalarındandır. Kendisi anlatıyor:

Bir gece rüya gördüm.

Bütün insanlar büyük bir meydanda toplanmışlardı.

Onlara sordum ki:

“Niçin toplandınız?”

Cevaben;

“Kıyamet koptu” dediler.

O ara bir “kuş” gördüm.

Uçarak geldi ve mahşer ehlinden bazısını kanatları üzerine alarak cennete götürdü.

Kendi kendime;

“Bu kuş nedir?” dedim.

Doğrusu merak etmiştim.

O ara bir “kâğıt” belirdi havada.

Uzanıp onu aldım.

Baktım, üzerinde;

“Bu, takva kuşudur” yazıyordu.

Kendi kendime;

“Dünyada haramlardan kaçanlara ne mutlu” dedim.

Zira insanlar mahşer meydanında sıkıntıdan kıvranırken onlar, sevinç içinde cennete uçmuşlardı.

● ● ●

Bir gün de bazı sevdikleri, Sehl bin Abdullah hazretlerine;

“Bedbaht olmanın alameti nedir efendim?” dediler.

Cevabında;

“İlmi olup da amel yapmamak ve ameli olup da ihlâsı olmamaktır” buyurdu.

Ve ekledi:

“Üçüncü alametiyse bir veli sohbetine kavuşamamaktır. Zira bir Allah adamını bir evliya zatı tanımamak veya onu görüp de hüsn-ü kabul görmemek, kötü bahtlı olmanın en büyük nişanıdır.”