Eşkıyalık yaparken tövbe edip, evliya olan zât!..
14/09/2022 Çarşamba Köşe yazarı H.Y
Tövbe, insanların
kurtuluşudur. Gönlün hayatı ve cânın besinidir, gıdasıdır. Âhiretin meyvesidir.
Müminin sürûrudur. Günahlar demetinin şifâsıdır.
Evliyanın
büyüklerinden olan Fudayl bin Iyâd “rahmetullahi
aleyh” yolkesicilik yani eşkıyalık yapardı. Bu günahına tövbe etti. Aldığı
bütün malları sahiplerine geri verdi. Bir Yahudi geriye kaldı, fakat Fudayl’ın
ona verecek bir şeyi yoktu. Yahudiye dedi ki:
“Hiç malım kalmadı ki
seni hoşnut edeyim, bana hakkını helâl et!”
Yahudi dedi ki:
“Ben, bana mal
vermediğin müddetçe helâl etmemeye yemîn ettim!..” Fudayl;
“Eğer benim verecek
bir şeyim olsaydı, seninle böyle konuşmazdım” dedi. Yahudi;
“Elini şu elbisenin
altına sok, orada bir kese altın vardır. Onu çıkar bana ver ki, yemînim yerine
gelsin de, hakkımı sana helâl edeyim” deyince, Fudayl “radıyallahü anh” elini o
elbisenin altına soktu ve bir avuç altın çıkardı ve ona verdi. Yahudi dedi ki:
“Bana İslâmı arz et
bildir! Ben Tevrat’ta okudum ki, ümmet-i Muhammed’den doğru ve ihlâs ile tövbe
edenin elinde toprak altın olur. Ben senin bunu söylediğinde doğru olup olmadığını
bilmek istedim. Bu elbisenin altında hiç altın yoktu. Bildim ki Muhammed’in
(aleyhisselâm) dîni haktır ve senin tövben haktır, gerçektir...”
Bunu söyledi ve onun
önünde Kelime-i şehadeti söyleyip Müslüman oldu...
***
İslam tarihinde bunun
gibi vakalar, olaylar çoktur. Tövbe, öyle herkesin değerini bileceği bir
sermâye değildir. Tövbe, insanların kurtuluşudur. Gönlün hayatı ve cânın
besinidir, gıdasıdır. Âhiretin meyvesidir. Müminin sürûrudur. Günahlar
demetinin şifâsıdır. Hastaların yarasının merhemidir. Düşenlerin yapışacağı
iptir. Yolunu kaybetmişlerin rehberidir. Söz dinleyicilerin işitme anahtarıdır.
Konuşanların sözünün sıdkıdır, doğruluğudur. Müstekîm olanların istikametinin,
doğruluğunun adımıdır. Sâlihlerin basiret nûrudur. Allahü teâlânın azâbından
korkanların korkusunun istirahatıdır. Reca’ sahiplerinin ümidinin müjdecisidir.
Nitekim cenâb-ı Hak, Yûnus sûresi 63. âyet-i kerîmede meâlen;
(Evliyâ onlardır
ki, Allahü teâlâya îmân edip, O’na muhalefet etmekten sakınırlar) buyurdu.
Yine Yûnus sûresi 64.
âyet-i kerîmede meâlen şöyle buyurulmaktadır:
(Onlar için dünyâ hayâtında [Kur’ân-ı kerîm ile], âhirette [ihsân ile] müjdeler vardır. Allahü teâlânın kelimelerinde sözlerinde, vaatlerinde hiçbir değişme yoktur. İşte bu müjde, en büyük kurtuluştur.)
