"Mahşeri düşünüp dehşete kapıldım!"
06/03/2025 Perşembe Köşe yazarı A.U
Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir
gece evinin damına çıktı. Orada günahlarını düşünüp hıçkırarak ağlamaya
başladı!
Sonra
gökyüzüne baktı.
Rabbini
tefekküre daldı.
Allahü
teâlânın sonsuz kudret ve azametini fikredip, bayıldı.
Komşunun
damına düştü kendi damından!
Gürültüyü
duyan adam, heyecânla koştu yukarı.
Hırsız
var zannetmişti.
Onu
görünce sordu:
“Sen
mi düştün yâ Dâvud?”
“Evet,
ben düşmüşüm.”
“Hayırdır,
nasıl düştün?”
Buyurdu
ki:
“Rabbimi
tefekkür ediyordum. Sonra mahşerdeki hâlimi düşünüp dehşete kapıldım! Sonrasını
hâtırlamıyorum.”
● ● ●
Bir
gün de bâzı dostları “Bünyeniz çok zayıf. Size yağlı bir yemek getirsek, yer
misiniz efendim?” dediler.
Cevâben;
“Yerim” buyurdu.
Gerçekten
de çok açtı.
Yemeye
ihtiyâcı vardı.
Ancak
yemek gelince, değişti fikri.
Yiyemedi.
Zîra
az ileride oturan yetîm ve kimsesizleri hâtırlamıştı.
Onun
için yiyemedi.
Yemeği
getirene;
“Sen bu yemeği, filân evde oturan yetîm ve
kimsesizlere götür. Onlar yesinler” buyurdu.
