Sevgi Kimden
10/10/2018 Çarşamba Köşe yazarı A.U
Buhara’da yetişen Alaaddîn-i Attâr hazretleri,
büyük bir velîydi. Bir gün talebesiyle sohbet ediyordu...
Bir ara sohbeti kesip;
“Siz mi beni buldunuz, yoksa ben mi sizi?” diye
sordu.
Talebeler;
“Biz fakîrler sizi bulduk efendim” dediler.
O zaman;
“Peki, bulun beni öyleyse!” buyurdu.
Ve kayboldu gözden...
Hatâ ettiklerini anladılar...
Büyük pişmânlık içinde;
“Hatâ ettik efendim, affedin. Elbette ki, siz bizi
buldunuz” dediler.
Böyle der demez gördüler yine hocalarını
karşılarında...
● ● ●
Bu zât, bir gün bir gence;
“Güzel ahlâkın en güzeli nedir, bilir misin?” diye
sordu.
Delikanlı;
"Bilmiyorum efendim" dedi.
Büyük zât;
"İnsanlara yumuşak davranmaktır. Sertlik, ne ailede,
ne iş yerinde, ne de devlette geçer akçe değildir" buyurdu.
● ● ●
Bir gün de sevdiklerine;
“Müminin alâmetlerinden biri nedir, biliyor
musunuz?" diye sordu.
"Bilmiyoruz efendim" dediler.
Büyük zât;
"Mümin; verdiği zaman sevinen, günah işlediği zaman
üzülen kimsedir" buyurdu...