Arkadaşsız olmaz!
11/10/2018 Persembe Köşe yazarı S.A
Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Cenâb-ı Hak bir kuluna hayır murad ettiği zaman ona hayırlı arkadaşlar nasip eder."
Hayvanların kasaba, aşçıya ihtiyaçları yoktur. Yakaladığından rızkı kadar yer, geriye kalanı bırakır gider. O da başka bir hayvana nasip olur. Demez ki "bir daha böyle taze eti nerede bulurum. İyisi mi uzaklaşmayayım da acıkınca gelir yemeye devam ederim."
Rızkından endişeleri yoktur, tevekkülleri insandan fazladır zira... Biz bir ekmek için belki otuz kişiye muhtacız. Tarla sahibine, ekene, biçene, değirmenciye, fırıncıya... Toplu yaşamak mecburiyetindeyiz, arkadaş edinmeliyiz. Hadis-i şerifte buyuruluyor: "Cenâb-ı Hak bir kuluna hayır murad ettiği zaman ona hayırlı arkadaşlar nasip eder."
"Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim" demiş ecdât. Kötü arkadaş yılandan da tehlikelidir.
Bazı arkadaşlar gıda (hava, su, yiyecek) gibidir, onsuz olmaz. Bir kısmı ilaç gibidir, lüzûmunda aranırlar. Bir kısmı da hastalık gibidir ki uzak durmakta yarar var.
Peki arkadaş seçerken neye dikkat etmeli?
Bir kere dostunuz akıllı olmalı. Aptallar iyilik yapayım derken zarar verir. Anadolu'da çok anlatılır, adamın biri ayı ile arkadaş olur. Gezer dolaşır, yorulurlar. Adam ben biraz yatacağım diye işaret eder, ayı tamam gibilerden kafa sallar. Olacak bu ya bir sinek adama musallat olur, ayı arkadaşını rahatsız etmesin diye eliyle kovar. Yine gelir, yine kovar. Bakar sineği öldürmedikçe kurtuluş yok. Yerden irice bir taş alır ve adamın alnına konunca...
Ortalık kan revan... İyilik yaptı güya! Bu yüzden demezler mi "ahmak dosttan ise akıllı düşman..."
Dindar olmalı. Dinimizin emirlerine uymayanlar, haramlardan sakınmayanlar en büyük kötülüğü kendine yapar. Kendine hayrı olmayanın, başkalarına ne hayrı olur?
Ahlâklı olmalı. Kıyamet günü ameller tartılacak, İmanlı birinin sevap kefesi ağır gelirse kurtulacak. Hiç kimse insana arkadaşı kadar tesir edemez, ne anası, ne babası, ne de hocası...
Dünyaya kıymet vermemeli: Maddeye düşkün olanlar sizi menfaat uğruna satabilir, ki devrimizde dünya tamahı had safhada...
Arkadaşlar kısım kısımdır. Birincisi dinimize de, dünyamıza da faydası olanıdır. Hem dünya gaileleri ile bunaldığımızda yardıma koşar, hem mahşer meydanında şefaat eder, yalnız bırakmaz. Ki böyleleri gölgesi ve meyvesi olan ağaç gibidirler.
İkincisi dünyada bir yardımını görmeseniz de ahirette faydası olur. Bunlar meyveli ama gölgesiz ağaca benzer.
Üçüncüsü dünyada yardımını görürsünüz ama ahirette faydası olmaz. Meyveleri yoktur, kuru gölgeliktirler.
Dördüncüsü ne dünyada hayrını görürsünüz, ne ahirette. Gölgeleri de yoktur meyveleri de... Lâkin zararları da dokunmaz.
Kötü arkadaş ise insanı hem dünyada rezil rüsva eder, hem ahirette cehenneme sürükler. O hâl Furkan suresinde şöyle bildiriliyor: "Keşke ben falancayı arkadaş edinmeseydim!"
