Müşrikler kuduruyordu âdeta!..
18/11/2021 Perşembe Köşe yazarı A.U
Efendimiz
aleyhisselâm, Kâbe'de namaz kılıyordu.
Bir grup müşrik de;
“Ne yapıp edelim,
İslâm meş’âlesini söndürelim!" diyorlardı.
Ama yapamıyorlardı.
Ebû Cehil, öbürlerine
dönüp;
"Yetti gayri.
Secdeye gitsin, koşup ayağımla ensesine basacağım!" dedi.
Öbürleri;
"Geç bile
kaldın" dediler.
Efendimiz secdeye
indiler.
Mel’un fırlayıp
yaklaştı arkadan.
Fakat zınk diye durdu.
Ve kaçmaya başladı.
"Niçin
kaçıyorsun?" dediklerinde;
"Aramıza ateş
deryası girdi. Neredeyse yanıyordum” dedi.
Peki ibret almış
mıydı?
Hayır, bu bir nasip
meselesiydi.
● ● ●
Ebû Cehil bir gün
yandaşlarına;
"Yemîn olsun ki
bugün Onun kafasını taşla ezeceğim!" dedi.
O anda Efendimiz
vakarla geldi.
Ve huşû ile namaza durdu.
Müşrikler, Ebû
Cehil'e;
“Haydi göster
kendini" dediler.
Ebû Cehil koca bir taş
aldı.
Ve arkadan yanaştı.
Efendimiz secdeye
inince, taşı yere koyup hızla geri kaçtı.
"Ne oluyor?"
dediler.
Ebû Cehil perîşândı!
"Üstüme büyük bir (canavar) saldırdı, kaçmasaydım beni parçalayacaktı!" dedi.
