Rehberini tenkit etmek!
11/10/2023 Çarşamba Köşe yazarı O.Ü
Sual: Bazı kimseler, imâm-ı
Rabbânî hazretleri benim rehberim dediği hâlde, bu zatı tenkit ediyorlar. Böyle
yapmak doğru mudur?
Cevap: İmâm-ı
Rabbânî hazretleri, böylelerine Mektûbât kitabının 313. Mektubunda cevaben
buyuruyor ki:
“Oradaki kardeşlerimiz arka arkaya yazarak, Mîr Muhammed Numan
hazretlerinin bugünlerde talebeyle az çalıştığını, ev yaptırmakla uğraştığını,
eline geçenleri ev yapmaya harcettiğini, talebenin, kendisinden
faydalanmadığını bildiriyorlar. Bunları öyle yazmışlar ki, beğenmedikleri,
istemedikleri anlaşılmaktadır.
İyi biliniz ki, bu yola bağlı olanları beğenmemek, öldürücü
zehirdir. Bu büyüklerin sözlerine, işlerine karşı gelmek, insanı sonsuz
felakete götürür. Uçuruma sürükler, hele kendi rehberini beğenmez, ona karşı
gelirse, üstadını incitirse, neye varacağını düşünmelidir! Bu büyüklere
inanmayanlar, bunların bereketlerine kavuşamaz. Bunlara karşı gelenler, her
zaman ziyan eder, aldanır. Rehberin her işi, her sözü iyi ve güzel
görünmedikçe, onun yüksekliklerinden hiçbirine kavuşamaz. Eline bir şeyler
geçerse, istidraç olup, sonu yıkım ve çöküntü olur. Üstadına aşırı sevgisi ve
bağlılığı olmakla beraber, içinde ona karşı kıl kadar bir beğenmemek bulunursa,
bunu kendisi için felaket, yıkım bilmelidir.
Rehberin işlerinden birini beğenmezse ve bundan kendini
kurtaramazsa, karşı gelmiş olmayacak bir yol ile, kendisinden bunu sormalıdır.
Rehberin ara sıra, İslamiyete uymayan bir şey yaptığını görürse, kendisi bunu
yapmamalı, iyi gözle bakarak, İslamiyete uygun görmeye çalışmalı, iyi tarafını
aramalıdır. İyi ve uygun yerini bulamazsa, bu beladan kurtulmak için, Allahü
teâlâya yalvarmalıdır. Üstadının bundan kurtulması için, ağlayarak, dua
etmelidir. Üstadının mubah olan bir şeyi yapmasından şüpheye düşerse, bu
şüpheye kıymet vermemelidir. Allahü teâlâ, mubah şeyleri yasak etmemiştir.
Hadis-i şerifte; (Allahü teâlâ, azimetle iş yapmayı
sevdiği gibi, ruhsatla yapmayı da sever) buyuruldu.
Mîr hazretlerinin kabız, sıkıntılı hâli çok olduğu için, böyle
zamanlarında, talebesi ile uğraşamayıp da, birkaç mubah işle kendini avutmak isterse,
buna karşı durmak doğru olur mu? Abdullah-ı İsfahani hazretleri, böyle
zamanlarında, av köpekleri ile ormana ava giderdi.”
