O benden hayırlı idi...
24/04/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
Abdurrahmân bin Avf "radıyallahü anh" anlatır:
“Uhud günü idi.
Mus'ab bin Umeyr şehîd düştü.
O, benden hayırlı idi.
Onu, bir kumaş parçası ile kefenledik.
Bezi başına çektik.
Ayakları açık kaldı.
Ayaklarına çektik.
Başı açık kaldı.
Sonra Hazret-i Hamza şehîd oldu.
O da benden hayırlı idi.
Sonra dünyâ bize açıldı.
Türlü türlü nîmetlere kavuştuk.
Allah bizi affetsin...”
Bunları söyledi.
Ve başladı ağlamaya...
● ● ●
Yine O anlatıyor:
Bir gün Peygamberimizi tâkib ettim.
Hurmalık bir yere girdi.
Orada secdeye kapandı.
Ama secdesi çok uzadı.
Kendi kendime;
“Resûlullaha bir hâl mi oldu?” dedim.
Ve yanına yaklaştım.
Mübârek başını kaldırıp sordu:
"Sen kimsin?"
"Abdurrahmânım" dedim.
"Bir şey mi oldu?"
"Yâ resûlallah! Secdeniz o kadar uzadı ki, size bir hâl olmasından
endîşe ettim" dedim.
O anda Cibrîl-i emîn gelip;
"Yâ Muhammed! Kim sana salât ve selâm getirirse, Cenâb-ı Hak da ona
selâm eder" müjdesini getirdi.
Efendimiz bana dönüp;
“İşte bunun için (secde-i şükre) vardım” buyurdu.
