“Şu insanlara bir bak, ne göreceksin?”
01/05/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
Tâbiîn’in büyüklerinden Ebû Abdurrahman Sülemî hazretleri
Irak’ta vefât etti.
Bir gün bir talebesiyle sokakta giderken, insanlardan bazısına selâm
veriyor, kimine de vermiyordu.
Bu hâl, dikkatini çekti gencin.
Kendi kendine;
“Niçin böyle yapıyor?" dedi.
Böyle geçirdi içinden.
Mübârek zât bunu anladı.
Ve onun gözlerini sıvazlayıp;
“Şu insanlara bir bak, ne göreceksin?” dedi.
Delikanlı;
“Başüstüne” dedi.
Ve yoldan geçenlere baktı.
Kimini (maymun) sûretinde gördü.
Kimini de (hınzır).
Kimi (tilki) suretindeydi.
Kimi de (çakal).
Bâzısını (kurt) gördü.
Bâzısını da (köpek).
Bunların arasında, tek tük (insan) vardı
İşin hikmetini anlamıştı.
Hocasının elini öpüp;
“Affedin hocam. Siz her şeyi yerli yerinde yaparsınız” dedi.
Mübârek zât tebessüm etti.
Ve devam ettiler yollarına...
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde;
"Kardeşlerim! İbâdetlerinizin (çirkin) tarafı olmadığını sanmayınız. Biraz incelerseniz, hepsini (çirkin) bulur, hattâ güzelliğin kokusunu bile duymazsınız. Böyle olan kimse, kendini beğenmez. Kendini beğenmiyeni ise Allahü teâlâ çok sever" buyurdu.
