Dünya ve âhiret saadeti için...
14/09/2023 Perşembe Köşe yazarı S.A
"Ey benim Peygamberime
inananlar! Eğer kâfirlerin sözlerine aldanıp da, Resûlümün yolundan
ayrılırsanız, dünyada ve ahirette zarar edersiniz."
Muhammed aleyhisselâmı sevmek herkese farzdır. Cenâb-ı Hakkı
sevmek de buna bağlıdır. Allahü teâlânın sevgili peygamberini sevmedikçe, O'na
uymadıkça, Allahü teâlâyı sevmek saadeti ele geçemez. Kur'an-ı kerîmde meâlen
buyuruldu ki:
"Allahü
teâlâyı seviyorsanız bana tâbi olunuz! Bana uyanları Allah sever."
Saadete kavuşmak isteyen kimse, bütün âdetlerini, ibâdetlerini
ve alışverişlerini onun gibi yapmaya çalışır. Hep O'na benzemeye çalışan daima
O'nu hatırlar. Hatırladıkça da kalbinde O'na karşı olan sevgi artar.
Bundan dolayı, görünen ve görünmeyen bütün iyilikler, bütün
üstünlükler, ancak O yüce peygamberi sevmekle ele geçer. Yükselebilmenin,
ilerleyebilmenin ölçüsü, bu sevgidir...
Allahü teâlâ, sevgili peygamberini; insanların en güzeli, en
sevimlisi olarak yarattı. Her iyiliği, her güzelliği, her üstünlüğü O'nda
topladı. Eshâb-ı kirâmın hepsi O'na âşık idiler. Hepsinin kalbi, O'nun sevgisi
ile yanıyordu. O'nun ay yüzünü, nûr saçan cemâlini görmeleri, lezzetlerin en
tatlısı idi. O'nun sevgisi uğruna canlarını, mallarını fedâ ettiler.
Allahü teâlâyı seviyorum diyenlerin, Eshâb-ı kirâm gibi olmaları
lazımdır. Seven bir kimse, sevdiğinin sevdiklerini de sever. Sevdiğinin
düşmanlarına düşman olur. Bu sevgi ve düşmanlık insanın elinde değildir.
Kendiliğinden meydana gelir.
Muhammed aleyhisselâma tam ve kusursuz tâbi olabilmek için, O'nu
tam ve kusursuz sevmek lazımdır. Tam ve olgun sevginin alâmeti de, O'nun
düşmanlarını düşman bilmektir. O'nu sevmeyenleri sevmemektir.
İki zıt şeyin sevgisi bir kalbde birlikte olamaz. Birini sevmek,
diğerine düşmanlığı icâb eder. İki cihan saadetine yani hem dünyada hem de
ahirette saadete, rahata kavuşmak, ancak ve yalnız, dünya ve ahiretin efendisi
olan Muhammed aleyhisselâma tâbi olmaya bağlıdır. O'na tâbi olabilmek için de,
dinimizin emirlerini öğrenmek ve yapmak lazımdır.
Kalbde doğru imanın bulunmasına alâmet kâfirleri düşman bilip,
onlara mahsûs olan şeyleri yapmamaktır. Çünkü iman ile küfür birbirinin
zıddıdır. Birinin bulunduğu yerde diğeri bulunamaz, gider. Bunlardan birisine
kıymet vermek, diğerini kötülemek olur.
Kâfirlere kıymet veren, hürmet eden, Müslümanları
alçaltmış olur. Hak teâlâ, Âl-i İmrân sûresinde kâfirlere kıymet verenlerin
aldandıklarını ve pişman olacaklarını bildiriyor. Meâlen buyurdu ki:
(Ey benim
Peygamberime inananlar! Eğer kâfirlerin sözlerine aldanıp da, Resûlümün
yolundan ayrılırsanız, dünyada ve ahirette zarar edersiniz.)
