Allah bir kulunu severse…
18/10/2021 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Ebû Hureyre (radıyallahü
anh), Efendimizi gördü ve îmân etti.
Ve artık Ondan hiç
ayrılmadı.
Eshâbın en fakîriydi.
Eshâb-ı soffa'dandı.
Bunlar Mescid-i
Nebî'de kalırdı.
Ve hep ilimle meşgûl
olurlardı.
Ebû Hureyre
(radıyallahü anh), dört sene müddetle hep Efendimizin huzûrunda bulundu.
İşçilik yapardı.
Geçimini böyle
sağlardı.
Annesi de Yemen'den
geldi.
Ve Onun yanında
kalıyordu.
Devamlı Peygamber
Efendimizin yanında olduğundan pek çok hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir.
Bir gün Efendimize;
"Yâ Resûlallah!
Senden işittiklerimi hâfızamda tutamıyorum, ne yapayım?" diye sordu.
Resûl-i Ekrem, ona;
"Örtünü
uzat" buyurdu.
O da ridâsını uzattı.
Efendimiz duâ etti ve
iki mübârek eliyle üç defâ örtüsünü sıvazlayıp buyurdu ki:
“Örtünü göğsüne
sür!"
O da öyle yaptı.
Ve artık hiç unutmadı.
Ebû Hureyre
(radıyallahü anh) şu hadîs-i şerîfi rivâyet ediyor:
Allahü teâlâ bir
kulunu severse Cebrâil’e emreder ki:
“Sen de o kulu sev!”
Cebrâil de meleklere
seslenir ki:
“Allah filânı seviyor
siz de sevin!”
Meleklerle insanlar da onu severler.
