23/02/2022 Çarşamba Köşe yazarı A.U

Hazret-i Hüseyin (radıyallahü anh) doğduğu zaman Resûlullah Efendimiz, onu kucağına aldı.

Sevdi, okşadı ve kulağına;

"Sen, Cennet çocuklarının efendisisin" diye seslendi.

Bir hadîs-i şerîf var.

Hazret-i Üsâme bildiriyor:

Efendimiz Hasan ve Hüseyin için;

“Bunlar, benim oğullarımdır, kızımın oğullarıdır. Allahım, ben onları seviyorum, sen de sev. Onları sevenleri de sev" buyurmuştur.

Bir hadîs de şöyledir:

Efendimiz buyurdular ki:

"Hüseyin benden, ben Hüseyin’denim. Allahü teâlâ Hüseyin'i seveni sever."  

Hazret-i Hüseyin (radıyallahü anh), daha birçok hadîs-i şerîflerle methedilmiştir.

● ● ●

Hazret-i Hüseyin anlatıyor:

Bir gün, dedemin huzûruna varmıştım. Yanlarında, Eshâbdan bir kimse daha vardı.

O, Ubeyy bin Kâ'b idi.

Dedem bana baktı ve;

“Merhabâ ey göklerin ve yerin süsü!” diye hitap etti.

Ubeyy bunu duydu.

“Yâ Resûlallah! Göklerin ve yerin senden başka süsü var mıdır?" diye sordu.

Dedem dinledi ve;

“Beni, insanlara peygamber olarak gönderen Allahü teâlâ hakkı için, Hüseyin bin Alî, yeryüzünün merkezinin süsüdür” buyurdu.