25/02/2022 Cuma Köşe yazarı A.U

İslâm âlimlerinden İkrime hazretlerine, biri ricâ etti ki:

"Fakîrim, bana yardım edin!" 

Büyük velî “Peki” dedi.

Ve o fakîr kimseye;

"Falan tüccara git, istediğin parayı versin" dedi.

Fakir de o tüccara gitti.

Derdini ona söyledi.

Ve kendisini, bu zâtın gönderdiğini bildirdi.

Ancak tüccar, yardım etmedi.

Fakir üzgün olarak geri döndü.

Aradan bir zaman geçti.

O tüccar, yardımcısına;

"Bana, kasadan bir kese altın getir" dedi.

O da, bu emri yerine getirdi.

Tüccar keseyi açtığında şaşırıp donakaldı.

Zîra kesede, (altın) değil, (çakıl taşı) vardı.

Düşününce hatâsını anladı.

Ve koştu bu zâtın huzûruna.

Elini öpüp özür dileyince, çakıl taşları tekrar (altın) oldu...

● ● ●

İkrime hazretlerine, bâzı sevdikleri; "Bize bir hadîs-i şerîf okur musunuz” diye ricâ ettiler.

O da şu hadîsi şerîfi nakletti:

Efendimiz aleyhisselâm;

"Kendilerini kusurlu bilenlere, helâlden kazanıp hayırlı yerlere sarf edenlere, dînini öğrenip öğrendiğiyle amel edenlere, işlerini Allah için yapanlara, kimseye kötülük yapmayanlara ve malının fazlasını dağıtıp lâfının fazlasını saklayanlara müjdeler olsun!" buyurdu.