08/01/2025 Çarşamba Köşe yazarı A.U

Bahşî Halîfe, “rahmetullahi aleyh” Anadolu’da yetişen velîlerdendir.

Amasya'ya bağlı Taşova'nın Uluköy kasabasında doğdu.

Amasya'da vefât etti.

Vefat tarihi, 1520'dir.

Bu zâtı çok seven biri vardı o devirde.

Ancak seneler sonra, muhtaç bir hâle düştü!

Çalışacak hâlde değildi.

Zîra bir hayli yaşlı idi.

Kimi kimsesi de yoktu.

Bahşî Halîfe de göçmüştü dünyâdan.

O olsaydı, yardım ederdi.

Ne yapacağını şaşırdı.

Daralmıştı.

Bunalmıştı...

Bir gece bu üzüntüyle yatıp uyudu.

Bu büyük velîyi gördü rüyâsında.

Çok sevindi.

Bahşî Halîfe;

“Üzülme, Allahü teâlâ rızıklara kefîldir. Yarın işin hâlledilecek, sevineceksin” dedi.

O anda uyandı.

O büyük zâtı görmenin zevkiyle unutmuştu her derdini.

Az sonra kapı çalındı.

Açtığında, hiç tanımadığı bir kişiyi gördü eşikte.

“Buyurun” dedi.

Adam, elinde tuttuğu altın dolu keseyi uzatıp;

“Bunu alın, bitmeden yine gelirim” dedi.

Ve dönüp gitti.

“Kimsin?” diyemedi.

Ancak rüyâsını gördüğü için anlamıştı onu kimin gönderdiğini.

Fâtiha okudu rûhuna...