İsimlerini saygı ile söylemek
10/12/2018 Pazartesi Köşe yazarı O.Ü
“Eshâb-ı kiramı çok sevmeli, hürmet etmeli, isimlerini işitince 'radıyallahü anh' demelidir.
Sual: Allahü teâlânın, Resûlullah efendimizin, Eshâb-ı kiramın ve İslâm âlimlerinin isimlerini söylerken ve yazarken, saygılı olmak gerekmez mi?
Cevap: Allahü teâlânın ismini söyleyince, işitince, yazınca, Sübhânallah, Tebârekallah, Celle-celâlüh, Azze-ismüh, Cellet kudretüh veya Teâlâ gibi saygı sözlerinden birini söylemek, yazmak birincisinde vacip, tekrarında ise müstehaptır. Resûlullah efendimizin ismini işitince salevât söylemek de böyledir. Bezzâziyye ve Hindiyyede deniyor ki:
“Allahü teâlânın ismini işitince ve söyleyince, celle celâlüh veya teâlâ yahut tebâreke, sübhânallah diyerek saygı göstermek vaciptir. Tekrar edince de, yalnız söylemeyip, teâlâ da demek müstehaptır. Yani, Allahü teâlânın isminden sonra, tazim, saygı gösteren bir kelime de söylemelidir. Bunun gibi, yalnız Kur'ân dememeli, daima Kur’ân-ı kerim demelidir.”
Görülüyor ki, "Allah buyurdu ki" veya "Allah teâlâ buyurdu ki" değil, "Allahü teâlâ buyurdu ki" demelidir. İslâmiyette ırkçılık yoktur. Her milletin, her dil sahiplerinin böyle Arabi söylemeleri lazımdır. Tercümesini söylüyorum diyerek saygısızlık yapmamalıdır. İbni Âbidînde ve Birgivînin Kâdîzâde şerhinde deniyor ki:
“Eshâb-ı kiramın ismine radıyallahü anh, başka âlimlere 'rahmetullahi aleyh' demek ve yazmak müstehaptır.”
Ehl-i sünnet âlimleri buyuruyor ki:
“Eshâb-ı kiramı çok sevmek, tazim ve hürmet etmek lazımdır. Bunun için, isimlerini yazarken, okurken ve işitince, 'radıyallahü anh' demek müstehaptır.” Râfiziler, Müslümanları aldatmak için;
“Eshâb çok yüksektir. Yüksekliklerini bildirecek bir kelime yoktur. İsimlerinin yanına radıyallahü anh demek, onlara hakaret olur. Böyle şeyler söylememelidir” diyorlar. Rafızilerin ve benzerlerinin böyle sözlerine, yazılarına aldanmamalıdır.
***
Sual: Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerimin bazı yerlerinde, Ben değil, Biz diyor. Bunun hikmeti nedir?
Cevap: Allahü teâlâ, Kur’ân-ı kerimin çok yerinde kendisini Biz sözü ile bildiriyor. Allahü teâlâ birdir. Kur’ân-ı kerimde kendisinin bir olduğunu bildiriyor. Kur’ân-ı kerimin çok yerinde kendisine Ben demedi. Büyüklüğünü, her şeye malik, hâkim olduğunu bildirmek için, Ben yerine, Biz de diyor. Biz dediği yerleri;
“Her şeyin maliki, hâkimi olan Ben olarak anlamalıdır.”
