Kötü kalpli adam
09/08/2020 Pazar Köşe yazarı A.U
Evliyâdan Kemâl Ümmî hazretleri, bir gün şunu anlattı:
İyi kalpli bir vezir vardı.
Yoksullara yardım ederdi.
Hazîneden para alıyordu.
Yoksullara borç veriyordu.
“Ne zaman ödeyeceğim?” diyenlere;
“Pâdişah ölünce” diyordu.
Kötü kalpli biri, bunu duydu.
Ve hemen koştu Pâdişaha:
“Hükümdârım! Sizin vezîriniz, devlet hazînesinden halka borç para
dağıtıyor. Vâdesini de sizin ölümünüze bağlıyor” dedi.
Sultan sordu:
“Niçin böyle yapıyor?”
“Demek ki, niyeti kötü Sultanım.
Sizin bir an önce ölmenizi istiyor.”
Pâdişah endişelendi.
Ve çağırıp sordu o vezîre:
“Sen böyle böyle yapıyormuşsun, doğru mu?”
“Evet, doğru pâdişahım.”
“Niçin böyle yapıyorsun?”
“Çok yaşamanız için.”
Hükümdar sordu:
“Nasıl yâni?”
“Hünkârım, her borçlu, borcunun vâdesinin çabuk dolmasını istemez. Geç
gelsin diye duâ eder, öyle değil mi?”
“Evet, öyledir.”
Vezîr bu defâ,
“İşte benim borç verdiğim kimseler de, borçlarının vâdesi çabuk dolmasın
diye, size uzun ömür diliyor, ölmemeniz için gece gündüz duâ ediyorlar” dedi.
Pâdişah rahatladı.
Bu vezîri çok sevdi.
O gammazcı adamıysa cezâlandırdı.
