18/02/2025 Salı Köşe yazarı A.U

Manisa-Alaşehir'de, Şeyh Sinan Câmii avlusunda bir velî zât yatıyor...

Şeyh Sinan Efendi “rahmetullahi aleyh”...

Sevenlerinden biri hastalanıp yatağa düştü bir gün!

Doktorlar, ilâç bulamadı derdine.

Adamcağız çâresizdi!..

Her yere başvurmuştu.

Nihâyet bu zâtı hâtırladı.

Manisa'da bir dostu vardı.

Ona mektup yazıp;

"Şeyh Sinan hazretlerinin türbesine git... Orada bana duâ et. Ola ki, Hak teâlâ, o zâtın hürmetine bana şifâ verir” diye ricâ etti.

Mektubun üzerinden bir hafta kadar geçti...

Bir cumâ sabahıydı.

Bir iyileşme hissetti vücûdunda. Bütün ağrıları dinmiş, sıhhate kavuşmuştu tamâmen.

Sevinçle fırladı yataktan.

Hastalıktan eser yoktu.

İnanamıyordu.

Birkaç gün geçti.

Manisa’daki arkadaşından mektup geldi.

Derhâl açtı mektubu.

Merakla okudu.

Diyordu ki;

“Cumâ sabahı türbeye gidip, hastalığın için duâ ettim... Ümit ederim şimdi iyileşmişsindir. Selâm ve duâ ederim”

Adamcağız, bu cümleleri okudu...

Tutamadı gözyaşlarını!

Derhâl bir “Fâtiha” okudu.

Gönderdi mübârek rûhuna...