"Şaşıyorum şu insanlara!.."
16/09/2019 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Ömer bin Abdülazîz hazretlerine sordular ki:
“İmânın esâsı nedir?”
Cevâben dedi ki:
“Resûlullahı sevmektir.”
Hemen ardından;
“Şaşıyorum şu insanlara. Olur olmaz kişilere muhabbet besliyorlar da,
Peygamber Efendimizi sevmeyi o kadar benimsemiyorlar” buyurdu.
● ● ●
Bu zât, bir gün Kur’ân-ı kerîm okuyordu ki, birden ağlamaya başladı.
Sordular ki:
“Efendim, niçin ağlarsınız?”
“Sevinçten ağlıyorum” dedi.
Ve sesi titreyerek;
“Kardeşlerim! Allahü teâlâ, bizim gibi günahkârları kendisine muhâtap
kılıyor, daha ne olsun... Bizimle konuşuyor. ‘Ey müminler!’ diye
hitâb ediyor bize. Bu ne büyük rütbe, düşünebiliyor musunuz?.. Mahşer gününde
de, kâfirleri kendi hâllerine bırakırken, bize hitâb edecek. Orada da muhâtap
olacağız Rabbimizle. Bu ne şeref” dedi.
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde;
“Bir kimsenin îmân ile öleceği, son nefeste belli olur. Bir kişi bu devlete
kavuşunca, Allahü teâlânın ihsânları başlar” buyurdu.
Dediler ki:
“Nasıl yâni efendim?”
Cevâbında;
“O şanslı kimseye Azrâil aleyhisselâm gelir ve; ‘Hiç korkma.
Erhamürrâhimîne gidiyorsun. Asıl vatanına kavuşuyorsun. Büyük devlete
erişiyorsun!’ der. Böyle olan kimseye bundan daha sevinçli haber
olmaz” buyurdu.
