17/02/2022 Perşembe Köşe yazarı A.U

Ebû Abdullah Mehâi hazretlerinin bulunduğu köye düşman askeri saldırdı!

Ancak, kime kılıç vursalar tesir etmiyor, kan akmıyordu.

Çok şaşırdılar!

Bir talebesi, içinden;

"Köyüme gideyim, harp bitince dönerim" dedi.

Ama bu zâttan izin almamıştı.

Köyden uzaklaşınca, düşman askerleri onu görüp yakaladılar.

Ve vurup öldürdüler.

Aynı zamanda şaşırdılar.

Çünkü kılıçları başkalarına tesir etmezken, buna tesir etmişti. Hikmetini merak ettiler.

Ve bunu köylülere sordular.

Köylüler, cevâben;

"Ebû Abdullah Mehâi hazretlerinin hürmetine bize kılıç işlemez" dediler.

Hemen bu velîyi yakaladılar.

Ve ona çok kılıç çaldılar.

Bu büyük velî yere düştü.

Askerler (öldü) deyip gittiler.

Bu zâtın talebeleri, hocalarının evine gelince şaşırdılar!

Zîra hayattaydı.

Ve namaz kılıyordu.

Selâm verince; "Hocam, size kılıç vurdukları vakit hiç acı duydunuz mu?" dediler.

Ebû Abdullah buyurdu ki:

"Hayır, hiç acı duymadım."

"O an ne ile meşguldünüz?"

"Yasîn sûresini okuyordum. Onlar gidince namaza durdum..."