20/03/2025 Perşembe Köşe yazarı A.U

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri vefât ettiği gece, semâdan bir ses işitildi.

"Ey insanlar! Dâvud-i Tâî, Allahü teâlânın rahmetine kavuşmuştur. Allahü teâlâ ondan râzı olmuştur" diyordu.

Bir velî de diyor ki:

"Dâvud-i Tâî'nin vefât ettiği gece çok melek gördüm.

Bir sevinç içinde;

“Cennet-i âlâ, Dâvud için süslenip hazırlandı” diyorlardı.

● ● ●

Bu zât, bir gün sevdiklerine; "Bir mümin, bir müminin yüzüne muhabbetle bakarsa, Cenâb-ı Hak onu affeder. Yine bir Müslüman; bir Müslümanı sevindirirse, Allahü teâlâ ona nâfile hac ve umre sevâbı verir" dedi.

Hikmetini sordular.

Cevâbında;

"Çünkü Allahü teâlâ, kullarının çok kazanmasını, âhirette kârlı çıkmasını istiyor. Onun için böyle bahâneler yaratıyor" buyurdu.

● ● ●

Bir sohbette de, Peygamber Efendimizin, hazret-i Âişe vâlidemize şöyle buyurduğunu nakletti:

“Yâ Âişe, üç yerde, kimse kimseyi hâtırlayamaz. Mîzan’da sevâbının ağır veyâ hafif geldiği belli olana kadar. Amel defterinin, sağdan mı, soldan mı, arkadan mı verileceğini öğreninceye kadar. Ve bir de Sırat köprüsünü geçerken kurtulup kurtulamıyacağını öğreninceye kadar.”