25/03/2025 Salı Köşe yazarı A.U

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri; bir kabrin yanından geçiyordu ki, gâipten bir ses duydu.

Kulak verdi.

"Ben zekât vermedim mi, namaz kılmadım mı, oruç tutmadım mı, falan hayırlı işi yapmadım mı?" diyordu.

İkinci bir “ses” de, o kişiye cevâben;

"Evet yaptın, ama Allah için değil; insanlar beğensin diye yaptın. Yalnız kalınca da Allah’a âsi oldun" diyordu.

● ● ●

Bu zât vefât ettiği gece, birisi onu rüyâsında görüp “Nasılsın?" diye sordu.

O da cevâben;

"Zindandan kurtuldum" dedi.

O kimse sabah uyanıp, bu rüyâsını kendisine anlatmak için evine gittiğinde, vefât etmiş olduğunu öğrendi.

● ● ●

Bir gün de sevdiklerine; "Sizi cehenneme düşmekten muhâfaza edecek olan şeyleri çoğaltınız" buyurdu.

Sordular ki:

"O şey nedir?"

Cevap verip;

"Allah’ın kullarına ihsân ve iyilik yapmaktır" buyurdu.

● ● ●

Bir gün de kendisine;

"Zühdün gâyesi nedir efendim?" dediler.

Cevâbında;

"Zühd, dünyâdan kesilmektir. Nimet gelince şımarmamak, gelmeyince de üzülmemektir" buyurdu.