02/10/2024 Çarşamba Köşe yazarı A.U

Edirne evliyâsından Ömer Baba, 15. asırda Edirne'de yaşamış.

Mütevâzı bir hayâtı varmış.

Yine de unutulmamış.

Nitekim büyüklerimiz;

“Tevâzu, büyüklüğün alâmetidir, işâretidir" buyurmuşlar.

● ● ●

Ömer Baba, geceyi ibâdetle geçirir, gündüzleri de İslâmiyeti anlatırmış insanlara.

Kalplere işlermiş sözleri.

Geceleri çok az uyurmuş.

Bir gün sormuşlar ona;

“Niçin uyumuyorsunuz?

“Uyuyamıyorum ki.”

“Neden efendim?

“Cehennem korkusu beni uyutmuyor!”

● ● ●

Bir gün nasîhat isterler bu zâttan.

“Mert olun” buyurur.

“Mertlik nedir?” derler

Buyurur ki:

“Suçu kendinde bilmektir.”

Sorarlar:

“Haklı olsak da mı?”

“Evet, Peygamberimiz ‘Haklı olduğu hâlde ben haksızım diyene, cennette köşk verilecektir. Kefîli de benim’ buyuruyor” der.

Ve ekler:

“Unutmayın. Kavga, iki diri arasında olur.”

Ve sorar onlara:

“Siz hiç, ölüyle dirinin kavga ettiğini gördünüz mü?”

“Görmedik” derler.

“Demek ki, bir tarafın 'ölü' olması lâzımmış” der.

Ve açıklar:

“Ölü olmak için ‘kabâhat bende’ diyeceksiniz. O zaman hiç kavga olmaz.”