27/03/2025 Perşembe Köşe yazarı A.U

Dede Halîfe “rahmetullahi aleyh”, Osmânlı âlim ve evliyâsının meşhurlarındandır.

Amasya'da yaşadı.

İznik'te vefât etti...

Bu zât birkaç talebesiyle seyahate çıktı bir gün.

Az sonra suları bitti.

Ancak hem içmek için lâzımdı su, hem de abdest için...

Talebeler etrâfa dağılıp su aradılar.

Ancak bulamayıp geri döndüler.

Namaz vakti de geçmek üzereydi ki, telâşla bu zâta geldiler.

“Hocam! Namaz vakti geçiyor, ne yapacağız?”

Mübârek zât açtı ellerini.

“Yâ Rabbî! Bize sonsuz hazînenden su ihsân eyle” diye yalvardı.

Sonra da kalktı ve asâsını yere vurdu

Kudret-i ilâhîyle “su” fışkırdı o yerden.

Serin ve lezzetliydi.

Abdestlerini aldılar ve susuzluklarını giderdiler.

● ● ●

Bir gün, bu zâta;

“Size en hoş gelen amel nedir?" diye sordular.

Cevâbında;

"Mümin kardeşlerimi sevindirip ferahlandırmaktır" dedi.

Sordular yine:

"Ondan sonra nedir?"

Cevâbında;

"Mümin kardeşlerime ikrâm etmektir" buyurdu.