İbadetlerin sahih ve kabul olması
31/10/2019 Perşembe Köşe yazarı O.Ü
Bir amelin, ibadetin sahih olması başkadır, kabul olması başkadır.
Sual: Yapılan herhangi bir ibadetin sahih olması ile kabul olması
birbirinden farklı mıdır?
Cevap: Bir amelin, ibadetin sahih olması başkadır, kabul olması başkadır.
İbadetlerin sahih olmaları için, kendilerine mahsus şartları, farzları vardır.
Bunlardan biri noksan olursa, o ibadet sahih olmaz. O ibadet yapılmamış olur.
Cezasından, azabından kurtulamaz. Sahih olup da, kabul olmayan ibadet için azap
yapılmaz ise de, o ibadetin sevabına kavuşamaz. İbadetin kabul olması için,
önce sahih olması, bildirilen şartlara uygun yapılması lazımdır. Kul hakkı da
bu şartlara dâhildir. Namazın sahih olması için, vaktinde kıldığını iyi bilmek
de şarttır. Bütün ibadetlerin kabul olması için, Allah teâlâ için yapılması ve
niyet edilmesi şarttır. İmâm-ı Rabbânî hazretleri;
“Bir kimse, Peygamberin ameli gibi amel yapsa, fakat üzerinde yarım dank
yani çok az bir kul borcu olsa, bunu ödemedikçe Cennete giremez” buyuruyor.
Böyle olan kimsenin yaptığı dualar da kabul olmaz.
***
Sual: Namaz kılarken, kaç rekat kıldığını unutan veya şaşıran bir kimse
nasıl hareket eder?
Cevap: Herhangi bir namazı kaç rekat kıldığını şaşırıp, namaz içinde
düşünmesi, sonraki rüknün veya vacibin, bir rükün zamanı kadar gecikmesine
sebep olursa, bu arada, âyet ve tesbih okusa bile, secde-i sehiv lazım olur.
Namazın içindeki farzlara rükün denir. Bir âyet okumak, rüku
ve iki secde, son rekatte oturmak, birer rükündür. Düşünmek, farzı veya vacibi
geciktirince, secde-i sehiv lazım oluyor. Mesela, son rekatte oturunca
düşünürse, selam vermesi gecikirse, secde-i sehiv lazım olur. Fazla okuduğu
salevat ve dua, sünnet olarak değil, düşünce, dalgınlık sebebi ile olduğu
vakit, vacibin gecikmesi suç oluyor. Başka bir namazı kılıp kılmadığını veya
dünya işlerinden herhangi birini düşünürse, bir rüknün gecikmesine sebep olsa
bile, secde-i sehiv lazım olmaz. Namaz bittikten sonra, kaç rekat kıldığında
şüphe ederse, buna vesvese denir. Buna ehemmiyet vermez. Namazdan sonra, bir
adil Müslüman, yanlış kıldın derse, tekrar kılması iyi olur. İki adil kimse
söylerse, tekrar kılması vacip olur. Adil olmazsa, sözünü dinlemez. İmam doğru,
cemaat ise, yanlış kıldık derse, imam kendine güveniyorsa veya bir şahidi
olursa, tekrar kılınmaz.
