Allaha mahsus sıfatları kullanmak
15/02/2020 Cumartesi Köşe yazarı O.Ü
Şirk; Allahü teâlâya ortak yapmak, benzetmek demektir.
Benzetene müşrik denir...
Sual: Bir kimsede veya başka bir varlıkta, yaratmak, sonsuz var olmak gibi
Allaha mahsus olan sıfatlardan birinin bulunduğuna inanan Müslümandan iman
gider mi?
Cevap: Şirk; Allahü teâlâya ortak yapmak, benzetmek demektir. Benzeten
kimseye müşrik, benzetilen şeye şerik denir. Bir
kimsede, bir şeyde, ülûhiyyet sıfatlarından birisinin bulunduğuna inanmak, onu,
Allahü teâlâya şerik, ortak yapmak olur. Allahü teâlâya mahsus olan sıfatlara,
yani Sıfât-ı zâtiyye ve Sıfât-ı sübûtiyyelere ülûhiyyet sıfatları denir. Sonsuz
var olmak, yaratmak, her şeyi bilmek, hastalara şifa vermek, ülûhiyyet
sıfatlarındandır. Bir insanda, güneşte, inekte, herhangi bir mahlukta,
ülûhiyyet sıfatı bulunduğuna inanarak, ona tazim, hürmet etmeye, ona
yalvarmaya, ona ibadet etmek, tapınmak denir. O şeyler, sanem, put
olur. Böyle zan olunan insanın ve kâfirlerin heykelleri, resimleri ve mezarları
önünde de, tazim edici şeyler söylemek, yapmak da, ibadet etmek, şirk olur. Bir
insanda ülûhiyyet sıfatlarından birinin bulunduğuna inanmayıp, Allahın sevgili
kulu olduğuna veya vatana, millete hizmetleri olduğuna inanarak, bunun resmine,
heykeline, tazim etmek şirk olmaz, küfür olmaz. Fakat, herhangi bir insanın
resmine hürmet etmek haram olduğu için, tazim, hürmet eden bir Müslüman fasık
olur. Haram olduğuna ehemmiyet vermezse, diğer bir haramı, ehemmiyet vermeyerek
yapanlar gibi mürted olur. Müşrik olmayan Yahudi ve
Hristiyanlar da, Muhammed aleyhisselama inanmadıkları için kâfirdirler.
Bunlara Kitaplı kafir denir. Şimdi, Hristiyanların çoğu, İsa
aleyhisselama ülûhiyyet sıfatı isnat ettikleri için, müşriktir. Barnabas ve
Aryus mezhebinde olanları, kitaplı kâfir iseler de, bunlar bugün yoktur.
***
Sual: Kendini bilgili, anlayışı yüksek göstermek veya insanlarla alay etmek
için söylenen sözlerde, imanın gitme tehlikesi olur mu?
Cevap: Akıllı, bilgili, edebiyatçı olduğunu göstermek veya yanındakileri
hayrete düşürmek, güldürmek, sevindirmek yahut alay etmek için söylenen
sözlerde küfr-i hükmiden korkulur. Gadap, öfke, kızgınlık ve hırs ile söylenen
sözler de böyledir. Bunun için insan, sözünün ve işlerinin neye varacağını
düşünmelidir. Her şeyde dinini kayırmalıdır. Hiçbir günahı da, küçük
görmemelidir.
