En büyük mutluluk nedir?
19/05/2019 Pazar Köşe yazarı A.U
Yezid bin Ebî Habîb hazretleri, Tâbiîn’in büyük âlimlerinden olup,
128 (m. 745) târihinde Mısır’da vefât etti.
Halîfenin oğlu, bir kimseyi göndererek, bazı dinî meseleleri sormak için
yanına çağırdı bu büyük zâtı.
O zât buyurdu ki:
"Kendi bana gelsin.”
Haberci bunu söyleyince, kendisi kalkıp, geldi.
Ve ona sordu ki:
"Niçin siz gelmediniz?"
Büyük zât cevâben;
"Senin bana gelmen, senin için şereftir. Benim sana gelmemse benim
için zillettir, aşağılıktır" buyurdu.
● ● ●
Bu zât anlatır:
Bir gün Mina'daydık.
Kurbanımızı kestik.
Ama bir çocuk kesmedi.
“Niçin kesmiyorsun?” diye sordum.
Çocuk ağladı!
Ve ellerini açıp;
“Yâ Rabbî! Kurban kesecek param yok... Şu küçük vücûdumu, rızân için kurban
etmek istiyorum, lütfen kabul buyur” dedi.
Gözyaşları döktü!
Ve “Allah!” deyip, canını Cânâna teslim eyledi...
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
"En büyük mutluluk nedir?” diye sordular.
Cevâbında;
"İnsanları sevindirmektir, ama bir şartla! Unutacaksınız. Eğer
ufak bir karşılık beklerseniz, o, ticâret olur ki, hiç kıymeti olmaz" buyurdu.
