Ezân-ı Muhammedî okunurken...
19/02/2020 Çarşamba Köşe yazarı H.Y
"Her kim ezân sesi işittiği zaman, müezzin ile beraber hafifçe okusa,
her harfine bin sevap verilir, bin günâhı mahvolur."
Dinde tahrif hareketleri -27-
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” bir hadîs-i şerîfinde, (Her
kim ezân sesi işittiği zaman, müezzin ile beraber hafifçe okusa, her harfine
bin sevap verilir, bin günâhı mahvolur) buyurdu. Ezânı duyan kimse,
Kur’ân-ı kerîm okuyor ise de, işittiğini yavaşça söylemesi sünnettir. (Hayye
alâ)ları duyunca bunları söylemeyip, (Lâ havle velâ kuvvete illâ
billâh) der. Ezândan sonra salevât getirilir. Sonra ezân duası okunur.
İkinci (Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah) söyleyince, iki baş
parmağnın tırnaklarını öptükten sonra, iki göz üzerine sürmek müstehabdır.
İkâmette böyle yapılmaz.
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: “Ey benim
ümmetim. Ezân bitince şu duayı da okuyunuz: “Allahümme rabbe hâzihid-da’vetit-tâmmeti
ves-salâtil-kâimeti âti Muhammeden-il-vesîlete vel-fadîlete
ved-dereceter-refîate veb’ashü mekâmen mahmûdenil-lezî ve’adtehû inneke lâ
tuhlifül-mîâd.”)
Müezzin efendi, ezân okurken, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem”
ismini söyleyince, bunu işitenler, iki elin başparmaklarının tırnaklarını,
gözlerinin üstüne koyarak, (İki gözümün nûrusun sen yâ
Resûlallah!) der. Bunu bazı âlimler, meselâ Deyrebî (Mücerrebât) kitâbında
yazmaktadır. (Sâlihler zikir olundukta, rahmet iner) hadîs-i
şerîfi, bu işin câiz olduğunu göstermektedir. İmâm-ı Ahmed ibni Hanbel ve ibn-i
Cevzî ve ibn-i Hacer, bunun hadîs olduğunu bildiriyorlar. İmâm-ı Süyûtî de, bu
hadîsi (Câmi-us-sagîr)de bildirmektedir. Peygamberimiz “sallallahü
aleyhi ve sellem”, hiç şübhesiz, Peygamberlerin ve sâlihlerin en üstünüdür.
Onun ismi anılınca, Allahü teâlâ rahmet ve merhamet etmektedir. Allahü teâlânın
rahmet ettiği zamanda yapılan dua kabul olur. Ezân okunurken, (Seninle
gözüm nûrlanır, kalbim sevinir yâ Resûlallah!) demek, dünyada ve
âhirette sevinmek için duadır. Böyle dua etmek İslâmiyyete uygundur.
Hanefî âlimlerinden Tahtâvî, (Merâkıl-felâh) hâşiyesinde,
Kuhistânî’den bildiriyor ki: “Ezân okunurken, Resûlullahın “sallallahü
aleyhi ve sellem” ismini ikinci işitince, iki başparmağı gözler üzerine koyup, (Kurret
ayneyye bike yâ Resûlallah, Allahümme metti’nî bissem’i vel-basari) demek
müstehabdır. Çünkü, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” böyle yapanı
Cennete götürür.
Şeyhzâde Muhammed hanefî, Beydâvî tefsîri hâşiyesinde,
Ebil-Vefâdan alarak bildiriyor ki: Bazı fetvâlarda gördüm ki, Ebû Bekr-i
Sıddîk, ezân okunurken, Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem”
ismini işitince, iki baş parmağının tırnağını öptü. Sonra, gözlerine sürdü.
Niye böyle yaptın buyurulunca, “Senin mübârek isminle bereketlenmek için yâ
Resûlallah” dedi. (Güzel yaptın. Böyle yapan, göz ağrısı çekmez) buyuruldu.
Tırnakları göze koyunca, (Allahümmahfaz ayneyye ve nevvirhümâ) demelidir.
Deylemî, (Firdevs) kitâbında, Ebû Bekr-i Sıddîkın “radıyallahü anh”
haber verdiği hadîs-i şerîfi yazıyor.
