Mikaîl’i gülerken hiç görmedim!..
27/06/2019 Perşembe Köşe yazarı V.T
Cebrâil aleyhisselam buyurdu ki: “Hazreti Mikâil, Cehennem
yaratıldığından beri gülmemektedir.”
Hâkem-ül-Kebîr hazretleri hadîs ve fıkıh âlimlerindendir. İsmi, Muhammed
Kerâbîsî’dir. 285 (m. 898) senesinde doğdu. 378 (m. 988)’de İran’da Nişâbûr’da
vefât etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şerîflerde Resûlullah efendimiz (sallallahü
aleyhi ve sellem) şöyle buyuruyorlar:
“Kim Allahü teâlâya bir kimseyi ortak koşarsa, o kimse kendini Cehennem
ateşine düşmekten kurtaramaz.”
Resûlullah efendimiz Cebrâil aleyhisselâma “Mikaîl’i gülerken hiç
görmedim” dedi. Cebrâil (aleyhisselam) “Hazreti Mikâil, Cehennem
yaratıldığından beri gülmemektedir” buyurdu.
Enes bin Mâlik (radıyallahü anh) rivâyet etti. Resûlullah efendimiz buyurdu
ki: “Her Peygamberin ümmeti hakkında yaptığı bir duâ vardır. Ben ise, duâmı,
kıyâmet günü Ümmetime şefaat için sakladım.”
“Şefaatim, ümmetimden, büyük günahı olanlar içindir.”
“(İnanarak) Lâ ilahe illallah diyen ve kalbinde zerre miktarı hayır
bulunan kimse, Cehennemden çıkarılır.”
Ebû Sa’îd-il-Hudrî (radıyallahü anh) rivâyet etti: Resûlullah efendimiz
buyurdu ki: “Ümmetim arasında birçok kimseler vardır ki, onlardan bir
kişi, insanlardan bir topluluğa şefaat eder. O topluluk onun şefaati sebebiyle
Cennete girerler. Yine o kişilerden birisi, kendi aile ve çoluk çocuğuna şefaat
eder de, onlar, onun şefaatiyle Cennete girerler.”
Usâme bin Zeyd şöyle anlatmaktadır: Cüheyne kabilesinin bir parçası olan
Hurfe üzerine hücum ettik. Onların içerisinde birisi vardı ki, bize pek
şiddetli saldırıyor, kaçanları ise himâye ediyordu. Ensârdan birisi ile onun
etrâfını sardık. Başka yapacağı bir şeyi kalmadığını görünce “Lâ ilahe
illallah” dedi. O böyle söyleyince, Ensârdan olan zât onu öldürmekten vazgeçti.
Fakat ben onu öldürdüm. Sonra Resûlullahın yanına geldik. Olanları anlattık.
Resûlullah “Yâ Üsâme, kime güvenip de Lâ ilahe illallah diyen birini
öldürdün?” diye sorunca ben “Yâ Resûlallah! Ölümden kurtulmak için
öyle söyledi” dedim. Tekrar Resûlullah “Yâ Usâme! Kime güvenip de, Lâ ilahe
illallah diyen birini öldürdün?” diye sordu. Bunun üzerine Usâme bin
Zeyd “Resûlullahı Hak dinle yönlendiren Allahü teâlâya yemîn ederim ki,
Resûlullah her soruyu tekrarladıkça ben, keşke o güne kadar Müslüman olmayıp, o
gün Müslüman olmuş olsaydım ve onu öldürmeseydim” dedim. Sonra, “Bundan sonra
vallahi, Lâ ilahe illallah diyeni öldürmeyeceğim" diye söz verdim.
Resûlullah “Benden sonra mı yâ Usâme?” dedi. “Evet, senden sonra” dedim.
