"Sen, burada az bekle!.."
15/03/2021 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Hazret-i Ömer ile Abdurrahmân bin Avf (radıyallahü anhümâ), her
gece şehri dolaşır, bir yere gelince Hazret-i Ömer, arkadaşına;
“Beni az bekle” derdi.
Ve ilerideki bir eve giderdi.
Sonra dönüp gelirdi.
Arkadaşı bunu merak ederdi.
Ama sormaya da çekinirdi.
Derken hazret-i Ömer vefât etti.
Abdurrahmân bin Avf o eve gitti.
İçeride hasta birini gördü.
Yaşlı ve Pîr-i fâni idi.
Adam merakla sordu:
"Sen kimsin?"
"Ömer'in arkadaşıyım."
"Ömer yok mu?"
"O yok, ben geldim.”
“Peki, ne oldu Ömer'e?”
"O vefât etti amca.”
O bunu duyunca:
"Vaaah Ömer!" dedi.
Ve başladı ağlamaya!
Abdurrahmân bin Avf dedi ki:
"Üzülme amca, ben varım."
"Ben Ömer'siz yaşayamam."
“Amca ben onun arkadaşıyım.
Onun yaptığını, ben yapayım.”
Ama fayda etmedi.
Ağlayarak;
"Sen onun yaptığını yapamazsın.
Sen, (âmin) de şu duâma" dedi.
Kaldırdı ellerini.
Ve kısık sesiyle:
"Yâ ilâhî mâdemki Ömer gitti.
Beni de yaşatma" diye duâ etti.
Ardından "Allah!" dedi.
Başı yere düştü!
Baktı ki, ölmüş...
Cenaze hizmetini gördü.
Ve gözyaşlarıyla defnetti...
