25/07/2024 Perşembe Köşe yazarı A.U

Büyük velî Zünnûn-i Mısrî hazretleri zamânında Mısır'da zengin bir adam, kendisine çok güzel bir kâşâne yaptırmıştı.

Ne güzel oldu diye, bu evin etrâfında geziyordu ki, Zünnûn-i Mısrî hazretleri gördü onu.

Yanına geldi.

Ve “Ey kişi! Bir dünyâ evine bunca emek değer mi? Üç gün sonra göçersin bu evden. Sen, kendine cennette ev yap ki, o ev çıkmaz elinden” buyurdu.

Ve ekledi:

“Malın çoksa fakîrlere dağıt, hayırlı yerlere sarf et. Zekâtını da ver. Böyle yaparsan âhirette karşılığını görürsün.”

Adam duygulandı.

Bu söz, kalbine tesir etti.

Ve bu büyük velîye;

“Dediğinizi yaparsam cennette bana ev verirler mi?” dedi.

Zünnûn-i Mısrî;

“Elbette, hem de önünden sular akan köşk verirler” buyurdu.

O anda bir şey oldu.

Dünyâ sevgisi çıktı kalbinden.

Ne malı varsa fakîrlere dağıttı. Ve Zünnûn-i Mısrî hazretlerinin talebesi oldu artık.

Hâlisen tövbe edip ibâdete başladı.

Kısa bir müddet sonra da vefât etti...

Defnettiler kabrine.

O gece, yakınları, onu rüyâda görüp;

“Hâlin nasıldır?” diye sordular. Adam cevâbında;

“Zünnûn-i Mısrî hazretleri bana ne dediyse hepsi olduğu gibi çıktı, beni cennete ilettiler. Önünden sular akan köşkler ihsân ettiler” dedi.