Kabrin sıkması da azâbı da haktır!..
15/09/2020 Salı Köşe yazarı V.T
Münker ve Nekir'in, insanların kabirlerine gelip sual sormaları haktır.
Mustafa Âsım Efendi Yüzüncü Osmanlı Şeyhülislâmıdır. "Mekkîzâde"
diye bilinir. 1187 (m. 1773)’de İstanbul’da doğdu. 1262 (m. 1846)’de aynı yerde
vefât etti. Buyurdu ki:
Kabir azâbı haktır. Kabrin sıkması haktır. Münker ve Nekir isminde iki
meleğin, insanların kabirlerine gelip, “Rablerinden, dinlerinden,
Peygamberlerinden ve başka şeylerden sormaları haktır. Allahü teâlâ dünyâ ve
âhıret hayatında kavl-i sabit (Kelime-i şehâdet) ile imân edenlerin ayaklarını
kaymaktan korur. Zâlimleri, imân etmeyenleri de cezalandırmış olur. Allah dilediğini
yapar.
Resûlullah Efendimize mahsûs olan Kevser havuzu haktır. Onun bir ucu ile
diğer ucunun arası, Aden ile Umman arası kadar uzundur. Onun etrâfındaki
ibrikler (kâseler), gökyüzündeki yıldızlar sayısıncadır. Onun suyu, baldan daha
tatlı ve sütten daha beyaz olup, kokusu miskten daha güzeldir. Ondan içen
kimse, hiç bir daha susamaz.
Resûlullahın şefaati haktır. Bunun gibi diğer bütün Peygamberlerin,
meleklerin, âlimlerin, şehidlerin şefaat etmeleri de haktır.
Sırat köprüsü haktır. O, Cehennemin üstünde kurulacak olan bir köprüdür.
Herkes, mutlaka onun üzerinden geçecektir. Onun üzerinde dikenler, çengeller ve
pıtraklar bulunup, ayak kayacak bir yerdir. Allahü teâlâ, Meryem sûresi 71 ve
72. âyet-i kerîmelerinde meâlen buyurdu ki: “İçinizden hiçbiri istisna
edilmemek üzere, mutlaka Cehenneme uğrayacaktır. Bu, (Cehennemin ateşine
uğramak), Rabbinin katında kesinleşmiş kat’î bir hükümdür. (Fakat bir
sınıf müminler, ondan geçerken ateş sönüverir. Sonra ondan geçtiklerini
melekler haber verir. Onlardan bir sınıfı da, oraya uğrayıp günâhı kadar
kaldıktan sonra Cennete gider.)
Bundan sonra, Allaha eş, ortak koşmaktan sakınanları, ateşten çıkararak
kurtarırız. Kâfirleri de, o ateşte dizleri üzerine çökmüş olarak terk ederiz.”
Sûr haktır. O, İsrâfil aleyhisselâmın üfleyeceği bir borudur. İki defa
üflenir. Birincisinde, bütün canlılar ölürler, ikincisinde de, tekrar
dirilirler. Allahü teâlâ Zümer sûresinin 68. âyet-i kerîmesinde buyuruyor
ki: “İlk Sûra üflenince, gökte ve yerde bulunan mahlûkâtın hepsi ölürler.
Ancak Allahü teâlânın diri kalmalarını murad ettikleri kalır.(Bunlar da;
Cebrâil, Mikâil, Azrail, Hamele-i Arş gibi meleklerdir denildi.)
Sonra Sûra ikinci defa üflenir, (o anda bütün) ölüler dirilerek kabirlerinden kalkıp, hayretler içinde (acaba ne yapılacaktır? diye) bakınıp dururlar.”
